Skip to main content

Βερολινέζικο, ντελιριακό πάνθεον χαρακτήρων, με φόντο το έγκλημα

Το μυθιστόρημα «Το Βρεγμένο Ψάρι» του  Φόλκερ Κούτσερ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση Τάσου Ψηλογιαννόπουλου.

Βερολίνο 1929. Ο φιλόδοξος αστυνόμος Γκέρεον Ρατ μόλις έχει έρθει στο Βερολίνο και βρίσκεται αντιμέτωπος με μια μεγαλούπολη σε έκσταση, γεμάτη πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές.

«Ο Ρατ περιεργαζόταν το βλήμα που του έδωσε ο Βόλτερ. Τίποτα εντυπωσιακό, μικρό και γυαλιστερό. Κι όμως, θα μπορούσε να του ’χει κοστίσει τη ζωή. […] Του ’χε σώσει αυτός ο άντρας με το φιλικό πρόσωπο πράγματι τη ζωή; Σίγουρο είναι πως τον είχε γλιτώσει από μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Τίποτα στον κόσμο δεν έδινε στον Γκέρεον Ρατ το δικαίωμα να κριτικάρει τον Μπρούνο Βόλτερ. Είχε απλώς παραβεί κάποιους κανονισμούς. Ε, και; Κι ίσως το πράγμα ήταν πιο απλό: Σ’ αυτή την ψυχρή, μεγάλη πόλη τα πράγματα ήταν απλώς πιο σκληρά απ’ ό,τι στην Κολονία. Κι αυτό ήταν κάτι στο οποίο έπρεπε να συνηθίσει.      
“Αν θες να γίνεις κάτι εδώ, δεν μπορείς να είσαι μυγιάγγιχτος”, του είπε ο Βόλτερ. Ο Ρατ εντυπωσιάστηκε που ο συνάδελφός του είχε αποκρυπτογραφήσει τη σιωπή του.         
“Να γίνω κάτι εδώ; Στο Ηθών;” ρώτησε.      
“Τι λες τώρα; Τα πράγματα σ’ εμάς δεν είναι καθόλου άσχημα! Κάνουμε νυχτερινή ζωή για επαγγελματικούς λόγους στην πιο συναρπαστική πόλη του κόσμου. Και στην πλέον κακόφημη, βεβαίως. Κάτι είναι κι αυτό. Πάντως εγώ δεν θα τ’ άλλαζα. Τώρα, το γεγονός ότι κάποιοι συνάδελφοι μπορεί να μας βλέπουν κάπως, ε, αυτό το συνηθίζεις”.
Ο Ρατ κοίταξε τον Βόλτερ, που χάζευε μπροστά την κίνηση. “Αλήθεια, γιατί δεν εργάζεσαι στην Επιθεώρηση Α; Με τις επαφές και τα προσόντα σου…”         
“Στη Δίωξη Εγκλημάτων κατά Ζωής; Αν χρειάζονται τις επαφές μου και τα προσόντα μου, δεν έχουν παρά να με ζητήσουν. Στο κάτω κάτω, δεν καίγομαι να δουλέψω μαζί τους”.
“Έχουν, όμως, καλή φήμη”.  
“Σίγουρα. Η ομάδα του Γκένατ. Η αγαπημένη του Τύπου και της καλής κοινωνίας! Ληστείες και φόνοι φέρνουν περισσότερη αναγνώριση απ’ ό,τι βρόμα και πορνογραφία”. Ο Βόλτερ τον κοίταζε σαν να υπολόγιζε την αξία του. “Δεν είναι όμως διόλου απλό να χωθείς εκεί μέσα. Οι άνθρωποι του Γκένατ είναι διαλεγμένοι ένας προς έναν. Θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον μια πραγματική επιτυχία να παρουσιάσεις. Μια πραγματική επιτυχία. […]”. Γέλασε. “Μη στενοχωριέσαι, όμως. Ακόμα κι εμείς οι απλοί αστυνομικοί μπορούμε πού και πού να αισθανόμαστε πως εργαζόμαστε στον Όλυμπο. Η Επιθεώρηση Α αποσπά πολλές φορές υπαλλήλους από άλλες επιθεωρήσεις. Έτσι, θα μπορέσεις να βγάλεις το άχτι σου και να παίξεις με το Ανθρωποκτονιών. Πάντως, άκουσέ με: Η διερεύνηση ενός φόνου δεν είναι τόσο συναρπαστική όσο νομίζεις”.
“Εξαρτάται”.
“Από τι;”       
“Ήμουν παλαιότερα στο Εγκληματολογικό. Ποτέ δεν είχα πλήξει”.   
Γι’ αυτό δεν είχε μιλήσει σε κανέναν στο Βερολίνο.    
Ο μόνος που είχε πλήρη γνώση του φακέλου του Ρατ ήταν ο αρχηγός, ο Τσέργκιμπελ. Και ο Τσέργκιμπελ είχε υποσχεθεί στον παλιόφιλό του Ένγκελμπερτ Ρατ απόλυτη εχεμύθεια. Ούτε ο υποστράτηγος Λάνκε γνώριζε όλες τις λεπτομέρειες από τον φάκελο του νέου υφισταμένου του. Ο Βόλτερ τον κοίταξε για λίγο, σήκωσε το ένα φρύδι του και συγκεντρώθηκε πάλι στην οδήγηση.     
“Λοιπόν, σου λείπουν τα πτώματα;” ρώτησε έπειτα από λίγο.
Ο Ρατ ξεροκατάπιε. Ένα χλωμό πρόσωπο του ήρθε στον νου, ένα άψυχο σώμα με μια τρύπα από σφαίρα στο στήθος, καλυμμένη από κρούστα αίματος.       
Κοίταξε σιωπηλός απ’ το παράθυρο».

Στη βερολινέζικη αστυνομική αργκό, «βρεγμένο ψάρι» σημαίνει ανεξιχνίαστη υπόθεση. Ένας νεκρός που δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί και φέρει ίχνη απάνθρωπων βασανιστηρίων, παραμένει αίνιγμα για το Εγκληματολογικό της Αστυνομίας. Στον Ρατ πετάνε το «βρεγμένο ψάρι» και σύντομα η έρευνά του τον οδηγεί σε μια ομάδα εξόριστων Σοβιετικών αντιφρονούντων, που έχουν στα χέρια τους πολύ χρυσό και σκοπό να αγοράσουν πολλά όπλα.

Ο Ρατ, ζαλισμένος από τους ρυθμούς της υπόθεσης, εισέρχεται σε κύκλους παραστρατιωτικών και παρασύρεται στη δίνη των δολοπλοκιών του Μεσοπολέμου. Οι κομμουνιστικές κινητοποιήσεις έρχονται σε σύγκρουση με τη ραγδαία άνοδο του ναζισμού και όλα συνθέτουν ένα βερολινέζικο ντελιριακό πάνθεον χαρακτήρων, οι οποίοι θα γίνουν μάρτυρες της αρχής του τέλους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο με ήρωα τον αστυνόμο Γκέρεον Ρατ, πάνω στο οποίο έχει βασιστεί η δημοφιλής τηλεοπτική σειρά «Babylon Berlin».

Ο Κούτσερ δεν δημιουργεί μόνο εξαίσια αστυνομική λογοτεχνία, αλλά αποτυπώνει με δεξιοτεχνία τη ζωή του Βερολίνου, λίγο πριν κατακλυσμιαία γεγονότα αλλάξουν τον κόσμο.

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]