Δύο χρόνια μετά τη «Μελαγχολία των δράκων» του, με την οποία μεταμόρφωσε τη Στέγη σε αλπικό τοπίο, ο Γάλλος σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ Κεν επιστρέφει, από τις 28 έως και τις 30 Δεκεμβρίου, με ένα εξίσου αλλόκοτο, χιουμοριστικό θέαμα, για να μεταφέρει το κοινό σε πιο τροπικά κλίματα. Ή, αλλιώς, ένα σουρεαλιστικό μιούζικαλ για την επιβίωση και την ουτοπία [λεωφ. Συγγρού 107-109, Αθήνα].
Τα πάντα εδώ είναι πιθανά. Μπορεί να συντριβούν αεροπλάνα, να αναδυθούν γοργόνες και τέρατα, να συγκροτηθούν καινούριες πολιτείες, να γεννηθούν νέοι μύθοι και θρύλοι. Στην παραγωγή, με τίτλο «Crash Park: η ζωή ενός νησιού», μπλέκει την ομηρική «Οδύσσεια» με το τηλεοπτικό «Lost», τον Ιούλιο Βερν με το μιούζικαλ και την εξορία με την ουτοπία.
Μανιώδης συλλέκτης εντόμων από τα παιδικά του χρόνια και με παρελθόν στις εικαστικές τέχνες και τη σκηνογραφία, ο Φιλίπ Κεν δημιουργεί πάντα θαυμαστά θεατρικά οικοσυστήματα. Όπως δηλώνει ο ίδιος: «Για τη σύλληψη μιας παράστασής μου, συχνά σκέφτομαι τοπία ή οποιονδήποτε μικρόκοσμο όπου μπορώ να εμβαπτίσω τους ηθοποιούς μου, ένα μέρος στο οποίο εκείνοι πρέπει, πάση θυσία, να καταστήσουν δυνατή τη ζωή». Με αυτήν τη λογική, στο Crash Park («Πάρκο συντριβής»), όλα συμβαίνουν από επτά ερμηνευτές, γύρω από την κομμένη ουρά ενός φλεγόμενου αεροπλάνου, καρφωμένου σε ένα ερημονήσι.
Ηθοποιοί, εικαστικοί, μουσικοί και ένας σκύλος: αυτή ήταν η βασική σύνθεση του Vivarium Studio, της θεατρικής ομάδας που δημιούργησε ο εικαστικός και σκηνογράφος Φιλίπ Κεν το 2003, με ιδρυτικό στόχο την έκθεση του ανθρώπινου είδους σε συνθήκες μικροβιολογικού εργαστηρίου.
Το θαυμαστό και το μικροσκοπικό, η καθημερινότητα και η ακρότητα, το ψέμα του θεάτρου και η αλήθεια της φύσης είναι το σταθερό οικοσύστημα μέσα στο οποίο ο Φιλίπ Κεν στήνει τα θεάματά του. Έχοντας πάντα για φόντο μια ιδιαίτερη θεματική και σκηνογραφία, οι παραστάσεις του αναπτύσσονται σε συνεργασία με τους ερμηνευτές, κατά τη διάρκεια των προβών.
Η πρώτη παράσταση που σκηνοθέτησε, με τίτλο La Démangeaison des ailes («Η φαγούρα των φτερών», 2003), ήταν μια σειρά από δράσεις/ασκήσεις απογείωσης και πρόσκρουσης.
Ακολουθώντας τις αρχές του παιχνιδιού ντόμινο, η τελευταία σκηνή της εκάστοτε παραγωγής του «γεννά» για τον Κεν την πρώτη σκηνή της επόμενης. Με αυτή τη λογική, το «Crash Park» προέκυψε ως συνέχεια του «Welcome to Caveland!» (2016), ενός έργου με θέμα τη ζωή επτά τυφλοπόντικων στα έγκατα της γης.
Στη «Μελαγχολία των Δράκων», το έργο με το οποίο η Στέγη σύστησε τον Φιλίπ Κεν στο ελληνικό κοινό, το 2016, η δράση διαδραματιζόταν σε ένα χιονισμένο τοπίο, με φόντο το ξεχαρβαλωμένο όχημα μιας μπάντας μεσήλικων hard-rockers.
Το έργο παρουσιάζουν οι 7 περφόρμερ: Isabelle Angotti, Jean-Charles Dumay, Léo Gobin, Yulka Hokama Sébastien Jacobs, Thomas Suire, Gaëtan Vourc’h. Η μετάφραση από τα γαλλικά είναι της Λουΐζας Μητσάκου.
