Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
«Άσπιλοι Ένοχοι» είναι ο τίτλος του τελευταίου βιβλίου της Θεοφανίας Ανδρονίκου – Βασιλάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη.
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, μια 35χρονη γυναίκα, μητέρα ενός παιδιού, εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Κανένα ίχνος ζωής, καμία ένδειξη, κανένα τηλεφώνημα για λύτρα. Παρά τις έρευνες της τοπικής αστυνομίας, στέκεται αδύνατο να βρεθεί, ζωντανή ή νεκρή.
Ο Μάξιμος Βαγενάς, ένας από τους πιο έμπειρους και καταξιωμένους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων Kατά Ζωής, αναλαμβάνει, κάπως απρόθυμα, να ρίξει φως στο μυστήριο της εξαφάνισης, ενώ παλεύει με τους δικούς του δαίμονες. Τίποτα και κανείς, όμως, δεν τον είχε προετοιμάσει για ό,τι θ’ ακολουθήσει. Η εξαφάνιση της γυναίκας μοιάζει να είναι μόνο η κορυφή στο παγόβουνο μιας σειράς ακούσιων και εκούσιων εγκλημάτων.
Βήμα-βήμα και χαρτογραφώντας τα ίχνη της, ο Μάξιμος έρχεται αντιμέτωπος με ανατριχιαστικές αποκαλύψεις, οι οποίες θα αλλάξουν ακόμα και τη δική του ζωή…
Με αφορμή την κυκλοφορία του μυθιστορήματος, μιλήσαμε με τη συγγραφέα.
Θα θέλατε, να μας συστήσετε το νέο σας βιβλίο;
«Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, με κοινωνικές προεκτάσεις. Μέσα από την εξαφάνιση μιας νεαρής γυναίκας, ξεδιπλώνεται η ιστορία δυο οικογενειών, όχι μόνο στο σήμερα, αλλά και στις τελευταίες τρεις δεκαετίες».
Μια περιγραφή σας για τη Νάγια -την 35χρονη γυναίκα που εξαφανίζεται;
«Η Νάγια είναι μια νέα γυναίκα, η οποία επέλεξε να αποφασίσει το μέλλον της με την καρδιά και όχι με τη λογική. Έτσι, παρότι πολίτης του κόσμου, καταδικάστηκε στην ανιαρή και δύσκολη πραγματικότητα της επαρχίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Παράλληλα, ο άντρας της, θεωρεί σχεδόν υποχρέωσή της να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα την οποία δεν επέλεξε η ίδια, αλλά οι συγκυρίες».
Και μία για τον Μάξιμο Βαγενά –τον αξιωματικό του Τμήματος Εγκλημάτων Kατά Ζωής, που αναλαμβάνει την υπόθεση εξαφάνισης;
«Ο Μάξιμος είναι ο μοναδικός ήρωας στο βιβλίο που μοιάζει λίγο εξωπραγματικός. Έχει, σχεδόν, όλα τα προτερήματα ενός αστυνομικού και άντρα. Έξυπνος, εμφανίσιμος, συναισθηματικός, αλτρουιστής με ηθική στην ψυχή. Δυστυχώς, η μοίρα δεν ανταποδίδει ισότιμα τις αρετές του κάνοντάς τον έναν πολύ βασανισμένο ήρωα».
Ποια ήταν η έμπνευση, η αφετηρία για το βιβλίο σας αυτό;
«Ήθελα κάποια στιγμή να καταπιαστώ με την αστυνομική λογοτεχνία και επειδή με κεντρίζει πολύ η ανθρώπινη ψυχολογία μπήκα στη διαδικασία να κάνω το ψυχογράφημα των ηρώων μου, προκειμένου να είναι ξεκάθαροι οι λόγοι για τον δρόμο που τραβά ο καθένας τους».
Ποια κεντρικά θέματα συναντάμε στον πυρήνα του;
«Εν αρχή για το πού μπορεί να φτάσει κάποιος για να κατακτήσει ή να παραμείνει με τον άνθρωπο που έχει επιλέξει. Παράλληλα, ελπίζω ότι καταδεικνύω εύστοχα τις παθογένειες της ελληνικής επαρχίας, μεταξύ των οποίων η θρησκοληψία και ο ρατσισμός απέναντι σε άτομα με ψυχολογικά προβλήματα».
«Άσπιλοι Ένοχοι» -μιλήστε μας για την επιλογή του τίτλου.
«Αναφέρομαι στους ανθρώπους, οι οποίοι κρύβονται πίσω από τα πρέπει της κοινωνίας και της εκκλησίας και οι οποίοι όταν βρίσκουν έδαφος κάνουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Υπάρχουν γύρω μας, στη ζωή μας, στην οικογένεια, στον περίγυρο. Αυτοί που καταβάλλουν προσπάθειες να επιδείξουν έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, από αυτόν που πραγματικά είναι».
Θα επιλέξετε ένα απόσπασμα, μια – δυο προτάσεις, να μας πείτε;
«Θα παραθέσω ένα από τα γράμματα του ήρωά μου, Στέφανου, στο αντικείμενο του πόθου του. “Ξιφομαχούν μέσα μου η χαρά και η απόγνωση, το θείο μεγαλείο του Έρωτα και ο αβάστακτος πόνος του Τίποτα… Απέναντι ο ένας στον άλλο, ανήμπορος εγώ να συμβιβαστώ στην άρνησή σου… Δεν έχει απάντηση το Γιατί….”».
Πείτε μας κάτι σχετικά με τον στιγματισμό ανθρώπων λόγω ψυχικής ασθένειας –θέμα στο οποίο αναφέρεστε, με σημείωμα, στο τέλος του βιβλίου.
«Αφορμή στάθηκε η ιστορία ενός αγαπημένου μου φίλου ο οποίος ζει στην Τρίπολη και, ενώ παλεύει με την ασθένεια του, είναι αναγκασμένος να υπομένει και τον ρατσισμό από τον κοινωνικό του περίγυρο, λόγω των ψυχολογικών του προβλημάτων. Η ιστορία αυτή με συγκινούσε πάντα και ανήμπορη να τον βοηθήσω ουσιαστικά, αποφάσισα να καταδείξω αυτές τις συμπεριφορές μέσα από το βιβλίο μου».
Ξένοι συγγραφείς που διαβάζετε –κάποιοι αγαπημένοι τίτλοι;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει σύγχρονους αστυνομικούς συγγραφείς. Στην εφηβεία μου, και για πολλά χρόνια, δεν “χόρταινα” την Αγκάθα Κρίστι. Θεωρώ πως ήταν δαιμόνια, πραγματικά ευφυής».
Ο νέος κωρονοϊός έχει εισβάλλει στις ζωές μας. Κάποιες σκέψεις σας για όσα ζήσαμε και ζούμε;
«Αν δεν χάναμε ανθρώπινες ζωές από αυτή την απρόσμενη απειλή, θα μπορούσε να είναι ένα τεράστιο μάθημα για την ανθρωπότητα. Η αξία της ελευθερίας, της υγείας, της ζωής, της αγκαλιάς, του αγγίγματος».
Κάτι που σας φτιάχνει τη διάθεση;
«Μόνο τα ταξίδια, τα οποία δυστυχώς στερούμαστε πλέον».
Κάτι που τη χαλά;
«Η αδικία και η κακοποίηση ανθρώπων, ζώων και φύσης».
Και μια αγαπημένη συνήθεια;
«Να γράφω….»
