Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Κάθε βράδυ Παρασκευής, η Κορίνα Λεγάκη μάς προσκαλεί να «Πάμε…Orient Express»! Επιβιβάζεται στο μυθικό βαγόνι του 1924, το βαγόνι κόσμημα της αμαξοστοιχίας – θέατρο «Το τρένο στο Ρουφ», και το μετατρέπει, για τον χειμώνα αυτό, στο μαγικό μουσικό κουτί της [λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως & Αμφιπόλεως, Αθήνα].
Είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε μαζί της.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τη μουσική σας παράσταση;
«Είναι μεγάλη μου χαρά που θα τραγουδήσω πρώτη φορά στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο “το Τρένο στο Ρουφ” και συνεργάζομαι με την Τατιάνα Λύγαρη που εδώ και 22 χρόνια έχει δημιουργήσει έναν μοναδικό για τα παγκόσμια δεδομένα πολυχώρο τέχνης. Ανεβαίνω στο αυθεντικό βαγόνι του Orient Express του 1924, που στην παράστασή μας μεταμορφώνεται σε μαγικό μουσικό κουτί. Μέσα του τραγουδώ όσα είμαι και αγαπώ: Τραγούδια από προηγούμενες δισκογραφικές μου εργασίες, τραγούδια σημαντικών δημιουργών από την ελληνική και τη διεθνή σκηνή, τραγούδια του σινεμά, τραγούδια που συναντούν τον ποιητικό λόγο. Και νέα τραγούδια, από τον καινούργιο μου δίσκο, σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη και του Γιώργου Ανδρέου. Το πρόγραμμα επιμελείται η Μαργαρίτα Μυτιληναίου. Μια φορά τον μήνα, στο βαγόνι ανεβαίνει μαζί μας ο Γιώργος Ανδρέου με τις πολύτιμες “αποσκευές” του. Συμπράττουν τρεις εξαιρετικοί μουσικοί ο Θωμάς Κοντογεώργης – στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις, ο Βαγγέλης Καλαμάρας –στα τύμπανα και ο Στέργιος Μητρούσης –στο κοντραμπάσο».
Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των τραγουδιών;
«Διαλέγω ρεπερτόριο από την προσωπική μου ερμηνευτική διαδρομή, τραγούδια που με ενέπνευσαν και στάθηκαν η αφορμή για να γίνω τραγουδίστρια. Ερμηνεύω και καινούργια τραγούδια που γράφτηκαν για μένα και ανυπομονώ να τα μοιραστώ με τους ακροατές – ένα μωσαϊκό που με το ένα πόδι πατά στο παρελθόν και με το άλλο στο μέλλον. Αισθάνομαι Ελληνίδα, ερμηνεύοντας, συγχρόνως, κι ό,τι αγαπώ από τις μουσικές του κόσμου».
Σκέψεις και συναισθήματα όταν βρίσκεστε επί σκηνής;
«Σκέψεις, όχι. Μόνο συναισθήματα. Η απόλυτη ευτυχία. Ενέργεια και έμπνευση που με κάνουν να νιώθω ότι μπορώ να ζω για πάντα στη σκηνή!».
Μία Παρασκευή κάθε μήνα, στο τρένο επιβιβάζεται και ο Γιώργος Ανδρέου. Λίγα λόγια για τη συνεργασία σας;
«Με τον Γιώργο Ανδρέου συναντηθήκαμε το 2015, με αφορμή τον τελευταίο μου δίσκο “Mosaic”, στον οποίο υπήρξε παραγωγός, καλλιτεχνικός επιμελητής και ενορχηστρωτής. Από τότε έχουμε συνεργαστεί επί σκηνής πολλές φορές, σε συναυλίες εντός και εκτός της χώρας μας. Ερμήνευσα για πρώτη φορά το συμφωνικό του έργο “Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄” σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, ενώ στη νέα δισκογραφική μου εργασία τραγουδώ πρωτότυπα τραγούδια του».
Μόλις κυκλοφόρησε και η νέα δισκογραφική σας δουλειά. Θα μας δώσετε ένα στίγμα της;
«Ο δίσκος ονομάζεται “Νέος Κόσμος”. Τα τραγούδια του είναι σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη και του Γιώργου Ανδρέου και οι στίχοι του έχουν γραφτεί από τον Μάνο Ελευθερίου, την Κική Δημουλά, τον Διονύση Καψάλη, τον Θοδωρή Γκόνη και τον Γιώργου Ανδρέου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Μικρής Άρκτου. Στον δίσκο συμμετέχουν ο Gautier Βελισσάρης και η Χορωδία του Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης».
Στη μουσική σας διαδρομή έχετε συναντηθεί με πολλούς διακεκριμένους δημιουργούς και ερμηνευτές. Είναι κάποια ή κάποιες συνεργασίες που ξεχωρίζετε;
«Τιμώ κι αγαπώ όλες μου τις συνεργασίες, τις αισθάνομαι αυθεντικές και μοναδικές, τόσο εκείνες με δημιουργούς όσο και με ερμηνευτές. Με πολλή συγκίνηση στάθηκα στην σκηνή δίπλα σε γυναίκες ερμηνεύτριες που θαυμάζω -Μαρία Φαραντούρη, Τάνια Τσανακλίδου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιοβάννα, Γιώτα Νέγκα, Αναστασία Μουτσάτσου, Ελένη Κοκκίδου».
Μια στιγμή της -μέχρι τώρα- διαδρομής σας, που ξεχωρίζετε, που αγαπάτε ιδιαίτερα;
«Όταν για πρώτη φορά ακούω την καινούργια μελωδία από τους δημιουργούς των τραγουδιών που ερμηνεύω. Όταν αφουγκράζομαι την ανάσα και την καλλιτεχνική αγωνία των ερμηνευτών με τους οποίους έχω συνεργαστεί, δευτερόλεπτα πριν βγούμε στην σκηνή. Αλλά και όταν μας μιλά με τον εξαίσιο τρόπο του το ακροατήριο, όταν “συμμαχεί” μαζί μας».
Ερμηνεύετε στα ελληνικά -αλλά και στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα σουηδικά, τα ιταλικά, τα ισπανικά, τα πορτογαλικά… Μιλήστε μας για αυτή την ικανότητά σας. Υπάρχουν και σκέψεις διεθνούς καριέρας;
«Είμαι σουηδικής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας μου. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο, να μαθαίνω εύκολα κι άλλες γλώσσες. Συγχρόνως, είμαι -όπως όλοι μας στην εποχή της Πληροφορίας- πολίτης του κόσμου που σήμερα είναι τόσο κοντά, με τρόπο και δυνατότητες αδιανόητες για εκείνους που έζησαν στο άμεσο παρελθόν. Αγαπώ, ωστόσο, ξεχωριστά την πρώτη μου γλώσσα -την πατρική, την υπέροχη ελληνική μας γλώσσα».
Ένα μελλοντικό σας σχέδιο, μια καλλιτεχνική επιθυμία σας;
«Είναι ένα όνειρο: Να καταφέρω να γίνω κι εγώ μέλος της μεγάλης αθάνατης “παρέας” του ελληνικού μουσικού πολιτισμού».
Κάποιοι αγαπημένοι τίτλοι της δισκοθήκης σας;
«Πολλοί, πάρα πολλοί. Άφθονοι και ανεκτίμητοι θησαυροί στους οποίους συχνά επιστρέφουμε».
Και από τους πολλούς αγαπημένους σας στίχους, θα μας πείτε έναν; -ίσως, αυτόν που θα σας έρθει πρώτος στον νου;
«Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στον εξαίσιο και τολμηρό στίχο του Μάνου Ελευθερίου, ο οποίος έδωσε τον τίτλο στην καινούργια δισκογραφική μας εργασία “Νέος Κόσμος”: “Ο νέος κόσμος που ήθελες κι αυτός που ονειρευόσουν, ήταν αυτός που έλαμπε τις ώρες που γδυνόσουν”.
Ταυτότητα παράστασης
Κορίνα Λεγάκη: Φωνή
Θωμάς Κοντογεώργης: Πιάνο, ενορχηστρώσεις
Βαγγέλης Καλαμάρας: Τύμπανα
Στέργιος Μητρούσης: Κοντραμπάσο
Μία Παρασκευή κάθε μήνα, στο τρένο επιβιβάζεται ο Γιώργος Ανδρέου
Επιμέλεια Προγράμματος: Μαργαρίτα Μυτιληναίου
Σχεδιασμός ήχου & φώτων: Σπύρος Σπύρου
