Skip to main content

Το ψηλότερο κάστρο άμμου στον κόσμο

Με ύψος περίπου 70 πόδια, το ψηλότερο κάστρο άμμου του κόσμου παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Γλυπτικής Άμμου Blokhus στη Δανία, σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ κατά περίπου 10 πόδια. Φτάνοντας τα 21,16 μέτρα, το πλούσια διακοσμημένο κάστρο ξεπερνά κατά τρία μέτρα εκείνο που είχε χτιστεί στη Γερμανία το 2019: είχε ύψος «μόλις» 17,66 μέτρα και κατείχε μέχρι σήμερα το Ρεκόρ Γκίνες.

Το κάστρο, στο θέρετρο Μπλόκχους, στο βορειότερο άκρο της Γιουτλάνδης, έχει πυραμιδοειδές σχήμα, για να μην καταρρεύσει. Αυτή είναι άλλωστε η μέθοδος που χρησιμοποιούν συνήθως οι ειδικοί αυτών των «εύθραυστων» κατασκευών.

Ο Ολλανδός σχεδιαστής Wilfred Stijger έβαλε στην κορυφή του κάστρου ένα στέμμα για να δείξει πώς ο Covid-19 «κυβερνά τη ζωή μας». Για την κατασκευή του χρειάστηκαν χιλιάδες τόνοι άμμου και εργάστηκαν περισσότεροι από 30 καλλιτέχνες.

Ο δημιουργός του, ο Ολλανδός Βίλφρεντ Στάιγκερ, με τη βοήθεια 30 από τους καλύτερους γλύπτες άμμου στον κόσμο, ήθελε με τον τρόπο αυτό να απεικονίσει πόσο εξουσιάζει ο νέος κορωνοϊός τον κόσμο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας. Ο ιός «κυβερνά τον κόσμο μας, μας λέει τι να κάνουμε και μας εμποδίζει να είμαστε με την οικογένεια και τους φίλους μας», εξήγησε παρουσιάζοντας το έργο του.

Συνολικά χρησιμοποιήθηκαν 4.860 τόνοι άμμου για την κατασκευή του πύργου, ο οποίος στηρίζεται από έναν ξύλινο σκελετό, κρυμμένο στο εσωτερικό του. Για να είναι πιο σταθερή, η άμμος αναμίχθηκε με άργιλο, σε ποσοστό περίπου 10% και, μετά την ολοκλήρωσή του, το έργο καλύφθηκε με μια στρώση κόλλας ώστε να αντέξει μέχρι τον χειμώνα, σε αυτήν την ανεμοδαρμένη ακτή.

Ο καλλιτέχνης εξήγησε ότι το βακτήριο του κορωνοϊού, στην κορυφή του κάστρου, συντρίβει τους ανθρώπους που βρίσκονται από κάτω και αυτοί κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να τον νικήσουν.

Ο πύργος κοσμείται ωστόσο και από άλλα μοτίβα, πιο αισιόδοξα και θαλασσινά: ανάγλυφα ιστιοφόρα, σανίδες του σερφ, ψάρια, ακόμη και έναν φάρο.

Οι κατασκευές στην άμμο έχουν γίνει παράδοση στο Μπλόκχους και τα γλυπτά συνήθως αντέχουν μέχρι τον Ιανουάριο του επόμενου έτους, όταν τα «σβήνει» από την αμμουδιά ο χειμώνας.