Πολύ πριν τα likes και το stalking που έφεραν στη ζωή μας το Facebook και το Instagram, από τις απαρχές της ευρείας χρήσης του διαδικτύου, το φλερτ δια πληκτρολογίου ήταν ήδη ζωντανό από τη δεκαετία του ’90. Millenials, Generation-Xers, Baby Boomers, όλοι πίσω από CRT οθόνες, άρχιζαν να καταλαβαίνουν ότι ο χαρακτηριστικός ήχος της σύνδεσης στο διαδίκτυο τότε, δεν σήμαινε μόνο Napster και στατικές ιστοσελίδες γραμμένες στην HTML 2.0, αλλά και το άνοιγμα ενός κόσμου όπου μπορούσες να μιλήσεις με ανθρώπους από όλο τον πλανήτη, μέσω των θρυλικών chatrooms. To mIRC υπήρξε μια από τις πρώτες δημοφιλείς πλατφόρμες που έκανε τις διαδικτυακές συνομιλίες παγκοσμίως προσβάσιμες, η οποία εκτός από το κυρίως chat όπου μιλούσαν όλοι οι χρήστες μαζί, έδινε τη δυνατότητα και για προσωπικά μηνύματα (PMs) που επέτρεπαν ιδιωτικές συνομιλίες, που συχνά οδηγούσαν σε πιο προσωπικές γνωριμίες. Η πρώτη μεγάλη ιστοσελίδα γνωριμιών ήρθε το 1995 και ήταν το Match.com, ενώ αρκετά χρόνια αργότερα, το 2006, μπήκε το Facebook στις ζωές μας, το οποίο αν και δεν ήταν dating-centered, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι άνοιξε πολλά σπίτια –και έκλεισε ίσως άλλα τόσα. Ακολούθησε το Instagram το οποίο στα χνάρια του Facebook αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος για ρομαντικό «παιχνίδι», ενώ τα τελευταία χρόνια πλατφόρμες όπως το Tinder, το Bumble και το Hinge κάνουν τα πράγματα ξεκάθαρα: Θέλουν να μας βρουν ταίρι. Έχουν διευκολύνει τις γνωριμίες όλα αυτά τα apps; Σίγουρα ναι. Υπάρχει, ωστόσο, μια συζήτηση για το αν πραγματικά προωθούν τη δημιουργία σχέσεων ή αν τελικά υπονομεύουν την ουσιαστική ανθρώπινη σύνδεση, φορτώνοντάς μας με δεκάδες αποτυχημένα ραντεβού. Διαβάστε περισσότερα.
