Η ασφαλιστική αγορά μπορεί να δώσει λύσεις για την υγεία, υπογράμμισε ο Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και διευθύνων σύμβουλος της Mega Brokers.
Μιλώντας από το βήμα στο πλαίσιο του τρίτου ασφαλιστικού συνεδρίου της «Ναυτεμπορικής», ο κ. Χατζηθεοδοσίου τόνισε ότι «ο κλάδος μας πρέπει να σας πω είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση. Και γιατί είναι παράδειγμα; Είμαστε οι μόνοι που στην Ελλάδα περνάμε πιστοποίηση. Όχι μία, δυο για να κάνουμε τη δουλειά, να την ξέρουμε τη δουλειά. Είμαστε οι μόνοι που έχουμε συμβόλαια αστικής ευθύνης. Το κράτος δεν έχει συμβόλαια αστικής ευθύνης. Γιατί εκεί στο Μάτι που έγινε η ζημιά δε μπορεί να τις πληρώσει, όχι εσείς μόνο και οι προηγούμενοι. Και είμαστε και ο κλάδος ο οποίος είμαστε παράδειγμα γιατί ουσιαστικά καλά κάνει λέμε εμείς -είμαι υπέρ όλων των μέτρων να σας πω και των εκπαιδεύσεων που έχουμε- λέει πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλός για να κάνεις αυτή τη δουλειά. Αν δεν είσαι πάρα πολύ καλός δεν σου επιτρέπουμε να την κάνεις. Άρα τι είναι αυτά; Οι ευρωπαϊκές οδηγίες που έρχονται στη χώρα μας και που εμείς συμφωνούμε ότι πρέπει να γίνουν με αυτόν τον τρόπο.
Ο κ. Χατζηθεοδοσίου αναφέρθηκε στη ρύθμιση των 120 δόσεων, εκτιμώντας ότι θα συμβάλει στη μείωση των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, σημειώνοντας ότι τα χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία ήταν 35 δισ.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Mega Brokers εστίασε στο ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης. «Το τι ρόλο παίζει η ιδιωτική ασφάλιση στη χώρα δεν το αποφασίζουμε μόνο εμείς. Είναι απόφαση συνολικά της Ευρώπης. Όταν βλέπουμε την πίτα που μας δείχνουν πολλές φορές, λέει η Ευρώπη έχει 7,5% του ΑΕΠ. Μόνο που στο 7,5% λέω και στους συναδέλφους πάλι το 60% είναι ο χώρος της σύνταξης. Όπου εδώ δεν έχει προχωρήσει, ενώ στην Ευρώπη έχει προχωρήσει. Αγαπητέ Τάσο και εγώ θα σου πω ότι ήταν ατυχές το παράδειγμα. Η ιδιωτική ασφάλιση είτε σου αρέσει σε αυτήν την κυβέρνηση είτε όχι, αφού έχουμε συναποφασίσει όλοι ότι είμαστε μέλη της ευρωπαϊκής κοινότητας θα παίξει το ρόλο που της πρέπει γιατί αυτό είναι μία αναγκαιότητα της εποχής. Δεν είναι ούτε αριστερά ούτε δεξιά αυτό, είναι κάτι το οποίο απαιτείται. Δεν σε ασφάλισε η εταιρεία, καλά έκανε και δεν σε ασφάλισε γιατί η εταιρεία σου λέω εγώ δημόσια ότι έχουν σκοπό το κέρδος. Αυτό δεν είναι κακό όμως. Δηλαδή η ανάπτυξη στη χώρα μας για να επενδύσει ο άλλος λεφτά αύριο να τον βάλουμε μαζί, για να βγάλει λεφτά θα το κάνει. Κανείς δεν θα επενδύσει στην Ελλάδα και εγώ προσωπικά δεν θα επένδυα αν δεν έχω σκοπό το κέρδος», ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Χατζηθεοδοσίου.
«Και εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει μόνο ιδιωτική ασφάλιση. Πρέπει να υπάρχει και δημόσια ασφάλιση. Και πρέπει να υπάρχει δημόσια ασφάλιση για αυτόν ο οποίος -αυτή είναι και η ευαισθησία η κοινωνική που έχουμε- που δεν μπορεί, δεν έχει τη δυνατότητα και σαν κοινωνία το οφείλουμε. Όπως πρέπει να υπάρχει και δημόσια και ιδιωτική σύνταξη».
Επίσης αναφέρθηκε στη βόμβα του συνταξιοδοτικού. «Δηλώνω από αυτό το βήμα και θέλω να με διαψεύσετε ότι δεν μπορεί με τα σημερινά δεδομένα και με όποιο αριθμό και να πάρουμε να λυθεί. Άρα πρέπει να βρούμε λύσεις. Ποια είναι η λύση; Πρώτος πυλώνας που είναι αναδιανεμητικός δημόσιος. Δεύτερος πυλώνας κεφαλαιουχικός. Και εδώ η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει ασφαλώς και να σκεφτούμε αυτούς που από παλιά είναι στον δεύτερο πυλώνα, δηλαδή πολύ απλά αυτούς που έχουν το επικουρικό και θα πρέπει να στηριχτούν, αλλά πρέπει να γίνει κεφαλαιουχικό σύστημα. Για αυτό λέγεται επικουρικό. Και τρίτος πυλώνας είναι η ιδιωτική ασφάλιση. Τι πρέπει να κάνουμε στην ιδιωτική ασφάλιση; Θα πρέπει να εκπέσει από τα έξοδά μας κύριοι και οι πριν κύριοι και οι σημερινοί κύριοι που εκπροσωπούν την κυβέρνηση. Δε μπορεί αφού δεν του εγγυάσαι τη σύνταξη που αν σήμερα δεν αλλάξουν τα πράγματα το 2022 250 ευρώ σύνταξη εγγυάται με τα σημερινά δεδομένα το κράτος, να του λες ότι αυτό που κάνει με το υστέρημά του εσύ δεν του δίνεις τη δυνατότητα να εκπέσει από τα φορολογικά του έσοδα. Παράλογο είναι. Και τι είναι κάτι που συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Εγώ δηλαδή εκπλήσσομαι ότι κάνουμε μία συζήτηση σήμερα η οποία θα έπρεπε να είχε λήξει. Και πρέπει να δούμε πώς αυτά τα δύο έρχονται κοντά. Και έρχομαι στο τελευταίο που αφορά την υγεία. Μα στην υγεία υπάρχει συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πώς δεν υπάρχει; Αυτή η ιστορία που γίνεται σήμερα με τον ΕΟΠΥΥ τι είναι; Δεν είναι συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα; Δεν δίνει ο ΕΟΠΥΥ μέρος των διαγνωστικών εξετάσεων στον ιδιωτικό τομέα; Αντί λοιπόν να γίνει με αυτόν τον τρόπο, μήπως να το κάνουμε ΣΔΙΤ; Να κάνουμε σύμπραξη δημοσίου-ιδιωτικού τομέα να είναι καλύτερο; Γιατί ξέρουμε καλά ότι οι εξετάσεις στο δημόσιο χώρο αγαπητέ Τάσο είναι δυόμισι φορές ακριβότερες από ό,τι στον ιδιωτικό τομέα. Να υπάρχει ο δημόσιος, αλλά το κάνεις ήδη. Δεν σου λέμε κάτι καινούργιο, γίνεται, υπάρχει συνεργασία. Η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι επωφελής. Γιατί ο πολίτης τι λέει; Θέλω τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στο μικρότερο δυνατό κόστος. Άρα η συνεργασία του ιδιωτικού τομέα, των ασφαλιστικών και των νοσοκομείων με το δημόσιο είναι ακριβώς αυτό το δίλημμα. Πώς μπορεί να έχουμε την καλύτερη υπηρεσία στο καλύτερο δυνατό κόστος. Τώρα σε ό,τι αφορά την ασυδοσία πρέπει να σας πω, για αυτό λέω ότι πραγματικά εκπλήσσομαι, το κράτος δεν εποπτεύει μόνο τα δημόσια νοσοκομεία. Και τα ιδιωτικά τα εποπτεύει. Άρα αν κάποιο ιδιωτικό νοσοκομείο παρανομεί να έχει τις απαραίτητες κυρώσεις. Δημόσιο, ιδιωτικό τομέα εποπτεύει. Και τις επιχειρήσεις μας εποπτεύει. Άρα τέτοιο ζήτημα δεν υπάρχει του ασύδοτου ιδιωτικού τομέα γιατί το κράτος ακόμα έτσι έχει εποπτικό μηχανισμό. Τον κάνει ισχυρότερο. Πάντα θα υπάρχει και σήμερα εποπτεύεται. Και εποπτευόταν και θα εποπτεύεται. Άρα εδώ χρειάζεται αυτό το σημείο ισορροπίας».
Κλείνοντας, θέλω να πω το εξής: εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα υπέρ των μεγάλων αλλαγών. Οι αλλαγές είναι αυτές οι οποίες μπορεί να δώσουν νέα πνοή στη χώρα. Δε χρειάζεται να σας πω ότι υπάρχει η 4η βιομηχανική επανάσταση, η ψηφιοποίηση. Είναι το τελευταίο λαχείο που έχουμε στα χέρια μας, είναι ο τελευταίος τρόπος για να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε την Ευρώπη, για να μπορέσουμε να είμαστε κοντά σε αυτό που ονομάζουμε σύγχρονη πραγματικότητα. Όλα αυτά για να γίνουν απαιτείται να σκεφτόμαστε πάντα ποιο είναι το συμφέρον των πολιτών, ποιο είναι το συμφέρον της πατρίδας, ποιο είναι το συμφέρον αν θέλετε, που επιβάλλεται να σκεφτούν τα κόμματα και πάντα με τη συνεργασία. Γιατί ό,τι κι αν σκεφτούν τα κάνουν, θυμίζω θα έχει πάντα πολιτικό κόστος. Πρέπει να πάρουν το πολιτικό κόστος αυτό ώστε η χώρα να προχωρήσει μπροστά.
