Δεν είναι λίγα τα άρθρα τόσο στη «Ν» όσο και στον υπόλοιπο Τύπο, τα οποία συχνά – πυκνά εξάρουν τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα, τη σταθερή κερδοφορία και τα διαδοχικά μερίσματα (ακόμη και την περίοδο της οικονομικής κρίσης) της συγκεκριμένης ιστορικής εταιρείας.
Όμως, σ’ αυτό το άρθρο επιλέγουμε να αναδείξουμε κάτι… διαφορετικό, το οποίο μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω την παρουσία της στην Κύρια Αγορά του Χρηματιστηρίου.
Ο λόγος, φυσικά, για την Καπνοβιομηχανία Καρέλια Α.Ε. της ομώνυμης οικογένειας από τη Μεσσηνία, η οποία μπορεί να διαθέτει μια κεφαλαιοποίηση σχεδόν 900 εκατ. ευρώ, αλλά δεν αποκλείεται σε βάθος χρόνου να αποχωρήσει από το βασικό «σαλόνι» της Λεωφόρου Αθηνών, λόγω του αδιέξοδου στο ζήτημα του free float.
Αυτήν την στιγμή, οι βασικοί μέτοχοι -όλοι μέλη της οικογένειας Καρέλια- ελέγχουν από κοινού σχεδόν το 94,5% του μετοχικού κεφαλαίου, αφήνοντας μόλις το εναπομείναν 5,5% στην ελεύθερη διασπορά.
Πέραν των αρνητικών επιπτώσεων στην εμπορευσιμότητα αλλά και στις προοπτικές της ίδιας της μετοχής, αυτό το περιορισμένο free float έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον νέο κανονισμό της ΕΧΑΕ, ο οποίος προβλέπει ότι τουλάχιστον το 15% των μετοχών θα πρέπει να βρίσκεται στα χέρια της ελεύθερης διασποράς (το αντίστοιχο ποσοστό για εισηγμένες αξίας κάτω των 200 εκατ. ευρώ ανέρχεται στο 25%).
Τα δύο μπλοκ
Το ερώτημα γιατί δεν πουλάνε οι βασικοί μέτοχοι, είναι κάτι παραπάνω από εύλογο. Όμως, εδώ έρχονται να προστεθούν οι ενδοοικογενειακές προστριβές, οι οποίες δεν αφήνουν περιθώρια για συνεννοήσεις.
Χρηματιστήριο: Ποιες μετοχές «δικαιώνουν» τον τίτλο του… top-pick
Το μετοχολόγιο της εισηγμένης, η οποία έχει μια «πλούσια» ιστορία σχεδόν 137 ετών, είναι χωρισμένο σε δύο μπλοκ: Από τη μία οι Ανδρέας (21,5%) και Στάθης Καρέλιας (20,9%), οι οποίοι ασκούν τη διοίκηση από τις θέσεις του διευθύνοντος συμβούλου και του αντιπροέδρου αντίστοιχα, από την άλλη πλευρά η Ιωάννα Καρέλια (κόρη) και Ασημίνα Σπυροπούλου (μητέρα), οι οποίες ελέγχουν από 31,9% και 12,82% αντίστοιχα (ένα πρόσθετο ποσοστό 7,1% ανήκει στο Ίδρυμα Γ. & Β. Καρέλια).
Εάν και χρόνος υπάρχει έως τον πρώτο έλεγχο των αρμόδιων χρηματιστηριακών αρχών (αναμένεται τον προσεχή Ιούλιο), αυτό που φαίνεται να απουσιάζει είναι η διάθεση των δύο «στρατοπέδων» να κάτσουν στο τραπέζι των συζητήσεων.
Κάπως έτσι, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο η εισηγμένη από την Καλαμάτα σε βάθος χρόνου να μεταχθεί στην Εναλλακτική Αγορά, αφήνοντας το κύριο «σαλόνι» του Χ.Α. για πρώτη φορά από το… 1976!
Βέβαια, αυτό δεν θα αλλάξει κάτι δραματικά στην ίδια την εταιρεία, η οποία θα συνεχίσει να έχει κέρδη, να επενδύει κ.ο.κ. Όμως, είναι σαφές ότι η απώλεια για το Χρηματιστήριο θα είναι μεγάλη, δεδομένου ότι θα απολέσει μια υγιή εισηγμένη, η οποία υπό διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσε να αξίζει πολλά περισσότερα από τα σημερινά περίπου 900 εκατ. ευρώ.
(Τα παραπάνω αποτελούν προϊόν δημοσιογραφικής έρευνας και δεν συνιστούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε μετοχής)
