Την πρόθεση του ΥΠΕΝ να προχωρήσει άμεσα στην οριστικοποίηση του νομοθετικού πλαισίου για την τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης CO2 (CCS) εξέφρασε ο Υπουργός ΠΕΝ Θεόδωρος Σκυλακάκης, μιλώντας εχθές σε εκδήλωση του ΙΟΒΕ σχετικά με την υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης στην Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι τις προηγούμενες μέρες προηγήθηκε συνάντηση της Υφυπουργού Αλεξάνδρας Σδούκου με την ευρωπαϊκή Task Force για το Ταμείο Ανάκαμψης όπου τέθηκαν οι βασικές εκκρεμότητες από την ελληνική πλευρά αλλά και ένας “οδικός χάρτης” για την διευθέτησή τους.
Ως προς το CCS στη χώρα μας αυτό συνδέεται άρρηκτα με το υπό ανάπτυξη project της Energean στο Πρίνο, γνωστό ως Prinos CO2 Storage.
Αναλυτικότερα, ο προϋπολογισμός του έργου υπολογίζεται στα 900 εκατομμύρια ευρώ και διακρίνεται σε δύο φάσεις ανάπτυξης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο σχεδιασμός της εταιρείας προβλέπει την λήψη της τελικής επενδυτικής απόφασης το αργότερο τον Μάρτιο του 2025 με το ιδανικό σενάριο να μιλάει για εντός του 2024.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόθεση της εταιρείας είναι να έχει προηγηθεί ένα συμβόλαιο με κάποιον “emitter” που να “δικαιολογεί”, κατά μία έννοια, την λήψη της FiD, πράγμα που όμως για να γίνει θα πρέπει να υπάρξουν σαφή βήματα επίλυσης των όποιων εκκρεμοτήτων υπάρχουν τουλάχιστον σε ρυθμιστικό επίπεδο.
Η αποθηκευτική δυναμικότητα
Η αρχική αποθηκευτική δυναμικότητα υπολογίζεται σε 1 εκατομμύριο τόνους CO2 και με προβλεπόμενη επέκταση στα 3 εκατ. τόνους ετησίως για 25 έτη. Το έργο τελεί υπό το καθεστώς των έργων Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος της ΕΕ καθώς έχει ενταχθεί στην 6η λίστα των PCIs, ενώ αποτελεί μέρος ενός συνολικότερου σχεδίου για την ανάπτυξη της εφοδιαστικής αλυσίδας για την δέσμευση, μεταφορά και αποθήκευση CO2 στη χώρα μας.
Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για ένα από τα 17 συνολικά project που αναπτύσσονται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης με ορίζοντα το 2030 και τα οποία αθροίζονται σε δυναμικότητα αποθήκευσης της τάξης των 35 εκατ. τόνων CO2 ετησίως, γεγονός που υπογραμμίζει την σημαντική ευρωπαϊκή διάσταση που έχει το έργο, ξεπερνώντας σε σημασία τα σύνορα της χώρας.
Με βάση τις τρέχουσες τιμές στα δικαιώματα CO2, αυτές οι εκπομπές μεταφράζονται σε ετήσιο κόστος της τάξης των 750 εκατ. ευρώ. Σταδιακά έως το 2035 θα καταργηθεί η δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων στη βιομηχανία των χωρών-μελών της ΕΕ (οπότε κάθε εκπομπή θα κοστίζει στους εκπέμποντες) και οι αναλυτές προβλέπουν εκτίναξη από τα 50-55 ευρώ ανά τόνο ακόμη και πάνω από 200 ευρώ ανά τόνο εκπεμπόμενου CO2.
Μέτρα στήριξης
Κρίσιμη παράμετρος για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος, όπως μεταφέρουν πηγές της αγοράς στη “Ν” θα αποτελέσει το σχήμα στήριξης που θα εγκριθεί για να στηρίξει τέτοιες επενδύσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ως “κλειδί” στην όλη υπόθεση, δεδομένου ότι πρόκειται για μια νέα αγορά με σημαντικές επενδύσεις που απαιτείται χρόνος για να ωριμάσουν και να καταστούν ανταγωνιστικές κατά τη λειτουργία τους.
Υπό το πρίσμα αυτό, τα μέτρα στήριξης θα πρέπει να ακολουθήσουν την λογική που υπήρξε κατά τα πρώτα βήματα του κλάδου των ΑΠΕ με πρόβλεψη για φοροαπαλλαγές, συγκεκριμένες ταρίφες καθώς και δεσμευτικούς στόχους που αφενός να διασφαλίζουν ορατότητα στους επενδυτές και αφετέρου να προσελκύουν νέους. Να σημειωθεί ότι ήδη έχουν εγκριθεί ορισμένες επιχορηγήσεις σε επίπεδο ΕΕ, ωστόσο, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, “υστερούν” των απαιτήσεων που υπάρχουν.
