Τoυ Σταύρου Καφούνη, προέδρου της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ)
Η ΡΕΥΣΤOΤΗΤΑ και η αστάθεια του οικονομικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος αποτέλεσαν μετά το 2010 τον κανόνα και όχι την εξαίρεση για την Ευρώπη, αλλά κυρίως για τη χώρα μας.
Στις επιπτώσεις από την κρίση χρέους που οδήγησαν στα μνημόνια προστέθηκαν η υγειονομική κρίση, η κρίση ενέργειας και οι έντονες πληθωριστικές πιέσεις.
Σήμερα, όμως, που η Ελλάδα επιδιώκει να σταθεροποιήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης που ανέκτησε μετά την πανδημία, το παγκόσμιο εμπορικό οικοσύστημα έχει μπει σε μια πρωτόγνωρη περίοδο αβεβαιότητας, με σοβαρές γεωπολιτικές προεκτάσεις και άγνωστη ημερομηνία λήξης.
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σε «αχαρτογράφητα νερά», με παγιωμένες σταθερές στο παγκόσμιο εμπόριο να αμφισβητούνται ευθέως, κυρίως από τις ΗΠΑ.
Το τοπίο παραμένει θολό και το μέλλον αδιευκρίνιστο, λόγω των συχνών αλλαγών και των αυτοαναιρούμενων αποφάσεων από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, αλλά και με την Κίνα να επιμένει στα σκληρά αντίμετρα.
Την ίδια στιγμή, η πιθανότητα να επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω διαπραγματεύσεων τους δικούς της κανόνες δείχνει πολύ μακρινή.
Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν αμφιβάλλει πως η επιβολή υπέρογκων δασμών στο διεθνές εμπόριο θα επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομία και θα πλήξει την κοινωνική ευημερία, ακυρώνοντας επενδύσεις, διογκώνοντας τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών και περιορίζοντας τον όγκο των συναλλαγών.
ΣΤΟΝ ΟΡΑΤΟ χρονικό ορίζοντα η Ελλάδα δεν αναμένεται να έχει εκτεταμένες άμεσες επιπτώσεις, εξαιτίας των σχετικά μικρού μεγέθους εμπορικών συναλλαγών με τις ΗΠΑ.
Εντούτοις, η παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση είναι πολύ πιθανό ότι θα επηρεάσει έμμεσα τη ζήτηση και για τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, όπως και για τις υπηρεσίες.
Άλλωστε, στο σενάριο που η επιβολή δασμών θα προκαλέσει ανοδικές πληθωριστικές πιέσεις παγκοσμίως, το διαθέσιμο εισόδημα, όπως και η κατανάλωση θα μειωθούν στις χώρες που έως σήμερα έχουν μεγάλη εξαγωγική δραστηριότητα προς τις ΗΠΑ.
Αν αυτό επηρεάσει και τις τουριστικές ροές προς τη χώρα μας μένει να φανεί, αλλά ο κίνδυνος είναι υπαρκτός.
Πάντως, οι πρώτες επιπτώσεις στους κλάδους των logistics και της ναυτιλίας καταγράφονται ήδη.
ΣΕ ΑΥΤΟ το γεμάτο προκλήσεις πλαίσιο, η ΕΣΕΕ έχει ήδη επισημάνει τα εμπόδια προτείνοντας συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την τόνωση της επιχειρηματικότητας.
Σε αυτές συγκαταλέγονται η διαμόρφωση ειδικών φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις που επενδύουν στην πράσινη μετάβαση και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, η διεύρυνση του Προγράμματος «Ψηφιακή Ευρώπη» με τη δημιουργία ειδικού σκέλους αποκλειστικά για τις εμπορικές επιχειρήσεις, η δημιουργία ενός ειδικού χρηματοδοτικού μηχανισμού στο πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής, ο οποίος θα υποστηρίζει εμπορικές επιχειρήσεις σε περιοχές με οικονομική υστέρηση, καθώς και η ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση για την ενίσχυση των εμπορικών επιχειρήσεων που πλήττονται από διαρθρωτικές μεταβολές.
Παράλληλα, η Ε.Ε. θα πρέπει να κινηθεί πιο δυναμικά ώστε να προστατέψει την ευρωπαϊκή οικονομία και τις επιχειρήσεις από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των διαδικτυακών πλατφορμών τρίτων χωρών και να διευρύνει τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία.
ΕΙΝΑΙ σημαντικό και άκρως ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ακριβώς στην κήρυξη του «παγκόσμιου εμπορικού πολέμου» η ελληνική οικονομία υπεραποδίδει και η κυβέρνηση είναι σε θέση να ανακοινώνει μέτρα που ανακουφίζουν ευαίσθητες και μεγάλες κοινωνικές ομάδες, όπως έκανε με τους συνταξιούχους και τους ενοικιαστές ακινήτων.
Ωστόσο, τα υπερπλεονάσματα και τα υπεραυξημένα φορολογικά έσοδα «κτίσθηκαν», σε μεγάλο βαθμό, στην πλάτη του ελληνικού εμπορίου, του μεγαλύτερου εργοδότη της οικονομίας με τις 230.000 επιχειρήσεις, που πρώτες και με συνέπεια προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της νομοθεσίας για την πλήρη ψηφιακή διασύνδεση των επιχειρήσεων με τη φορολογική διοίκηση και την εφαρμογή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας.
Σήμερα, όμως, ο εμπορικός κλάδος αντί να επιβραβεύεται για τη στάση του, τιμωρείται άδικα με τη φορολόγησή του με βάση το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, ενώ το πάγιο κόστος λειτουργίας είναι στα ύψη και ο κύκλος εργασιών έχει μειωθεί.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ αυτούς τους λόγους, το συμφέρον της οικονομίας απαιτεί το οικονομικό επιτελείο να δράσει άμεσα με πρωτοβουλίες ολόπλευρης στήριξης της μικρομεσαίας εμπορικής επιχειρηματικότητας, που θα περιλαμβάνουν ρυθμίσεις άμεσης φορολογικής και ασφαλιστικής ελάφρυνσης και στήριξης της ρευστότητας.
Η κυβέρνηση, αποδεδειγμένα πλέον, έχει τα δημοσιονομικά περιθώρια να το πράξει.
Η ανάπτυξη και οχύρωση του ελληνικού και του ευρωπαϊκού εμπορίου απέναντι στις καινοφανείς πρακτικές συμμάχων και «συμμάχων» πρέπει να τεθεί ως κεντρική στρατηγική προτεραιότητα στην Ελλάδα και την Ε.Ε., ώστε να περάσουμε το συντομότερο δυνατό από την περίοδο της αστάθειας στην εποχή της καινοτομίας, της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας.
