Τoυ Παναγιώτη Κοκκόρη, Α΄ υποδιοικητή e-ΕΦΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΙΟΣ μοχλός της οικονομίας μιας χώρας είναι το διαθέσιμο εισόδημα και ο ρυθμός της βελτίωσής του φαίνεται κάθε φορά από τον δείκτη της γενικότερης ανάπτυξης.
Αυτό που οφείλει να κάνει μια κυβέρνηση -και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το κάνει με επιτυχία- είναι να προχωρήσει σε στοχευμένες παρεμβάσεις που διασφαλίζουν τη δημοσιονομική ισορροπία και τη διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη.
Η πρόσφατη ανακοίνωση της υπουργού Εργασίας, Νίκης Κεραμέως, για την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού από την 1η Απριλίου 2025 στα 880 ευρώ από 830 ευρώ, καθώς και η αύξηση του ημερομισθίου στα 39,30 ευρώ, αντικατοπτρίζει τη συνεχή δυναμική βελτίωσης των όρων αμοιβής των εργαζομένων, σε συνδυασμό με την ανάγκη διατήρησης της οικονομικής σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ αναπροσαρμογή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική ενίσχυσης των κατώτατων αμοιβών, η οποία έχει οδηγήσει σε συνολική αύξηση 35,4% από το 2019, όταν ο κατώτατος μισθός ανερχόταν στα 650 ευρώ.
Αυτή η πολιτική έχει σχεδιαστεί ώστε να υπερκαλύπτει τον σωρευτικό πληθωρισμό της περιόδου, διασφαλίζοντας την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και τη σταδιακή βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου.
Οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές αυξάνονται κατά 34 ευρώ για εργαζόμενους χωρίς τέκνα και κατά 43 ευρώ για εκείνους με δύο ή περισσότερα παιδιά, ενώ σε ετήσια βάση οι επιπλέον απολαβές ανέρχονται σε 473 και 606 ευρώ αντίστοιχα.
Συγκριτικά, από το 2019, οι συνολικές ετήσιες αυξήσεις ανέρχονται σε 2.730 ευρώ για εργαζόμενους χωρίς παιδιά και 3.010 ευρώ για όσους έχουν τέκνα.
ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ επίπεδο η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον 11η μεταξύ των 22 κρατών-μελών της Ε.Ε. που εφαρμόζουν κατώτατο μισθό, ενώ με όρους αγοραστικής δύναμης καταλαμβάνει τη 13η θέση.
Η αναπροσαρμογή αυτή επηρεάζει άμεσα περισσότερους από 1,6 εκατ. εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των 575.000 που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και δημοσίων υπαλλήλων των οποίων η μισθολογική κατάταξη συνδέεται με το εισαγωγικό κλιμάκιο.
Επιπλέον, η αύξηση αυτή συμπαρασύρει προς τα πάνω επιδόματα όπως εκείνα της μητρότητας, της γονικής άδειας, της ανεργίας και των τριετιών.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, οι μισθολογικές παρεμβάσεις στον δημόσιο τομέα συνεχίζονται με αύξηση των βασικών μισθών κατά 30 ευρώ μηνιαίως, προστιθέμενα στα 70 ευρώ που είχαν θεσπιστεί το 2024.
Οι παρεμβάσεις αυτές μεταφράζονται σε 1,3 επιπλέον μισθούς ετησίως για τους δημοσίους υπαλλήλους, με συνολικό δημοσιονομικό κόστος 2,1 δισ. ευρώ.
Ειδικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι αυξήσεις κυμαίνονται από 13% έως 20%, ενισχύοντας την οικονομική τους ασφάλεια και αναβαθμίζοντας τις συνθήκες εργασίας τους.
Η ΘΕΤΙΚΗ εξέλιξη της αγοράς εργασίας, όπως αποτυπώνεται στη μείωση της ανεργίας στο 8,7% -το χαμηλότερο επίπεδο από το 2008- και τη δημιουργία 500.000 νέων θέσεων εργασίας επιβεβαιώνει τη σταθερή ανοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η αύξηση του μέσου μισθού κατά 28,3% τα τελευταία πέντε έτη, φθάνοντας στα 1.342 ευρώ, ενισχύει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και τη συνολική οικονομική δυναμική της χώρας.
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού θα ακολουθεί ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο προσαρμογής βάσει αντικειμενικών οικονομικών κριτηρίων, όπως ο πληθωρισμός και η παραγωγικότητα, διασφαλίζοντας τη σταθερότητα των εισοδημάτων.
Η κυβερνητική στόχευση για περαιτέρω αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ έως το 2027 παραμένει αμετάβλητη, ενώ η συνεχιζόμενη βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών δημιουργεί περιθώρια για πρόσθετες φορολογικές ελαφρύνσεις.
ΠΑΡΑ τη σημαντική πρόοδο, η πρόκληση του υψηλού κόστους ζωής εξακολουθεί να αποτελεί βασικό ζήτημα πολιτικής.
Η σταδιακή αύξηση των μισθών ώστε ένα μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων να λαμβάνει αποδοχές άνω του κατώτατου μισθού, είναι κεντρικός στόχος.
Από το 2019, το ποσοστό των εργαζομένων με μισθό άνω των 1.000 ευρώ έχει αυξηθεί από 36,3% σε 53,7%, καταδεικνύοντας τη γενικότερη βελτίωση του εισοδήματος των πολιτών.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ οικονομία επιτέλους συγκλίνει έστω και… σταδιακά με τις πλέον ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες, ενώ την ίδια στιγμή η διατήρηση της οικονομικής ισορροπίας αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα, καθώς συνιστά τον θεμέλιο λίθο για την ευημερία και την ποιοτική αναβάθμιση της ζωής των πολιτών.
