Έπειτα από πέντε χρόνια άκρατης υπερφορολόγησης -ειδικά των μεσαίων στρωμάτων και των μικρών ελεύθερων επαγγελματιών-, το ξήλωμα όλου του φιλοεργατικού πλαισίου, τη συνεχή άρνηση για πάταξη της αισχροκέρδειας και των ανατιμήσεων βασικών ειδών διατροφής και ενέργειας, θα πίστευε κανείς πως η κυβέρνηση θα έχει πια καταλάβει πως δεν πάει άλλο με αυτό το μίγμα πολιτικής που ακολουθεί. Ο κόσμος της εργασίας τής έχει γυρίσει την πλάτη και η κοινωνία ζητάει δικαιότερα μέτρα.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και το αντάρτικο που έχει ξεσπάσει εντός της ομάδας της Ν.Δ., με συνεχείς καταθέσεις ερωτήσεων αντιπολιτευτικού ύφους από γαλάζιους βουλευτές, αποδεικνύουν ότι η συσσωρευμένη αγανάκτηση είναι δεδομένη και μόνο το Μαξίμου κάνει ότι δεν το αντιλαμβάνεται.
Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του φαίνονται αποφασισμένοι να σύρουν τη χώρα ακόμη πιο βαθιά σε μια νέα κρίση φτώχειας, έστω κι αν έχουμε βγει από τα μνημόνια από το 2018 και η ελληνική κοινωνία δεν έχει περιθώρια για άλλα αδιέξοδα.
Παρά το παράλογο αφήγημα για δήθεν ανάπτυξη, ευημερία και επιτυχιών της οικονομικής πολιτικής, ο προϋπολογισμός του 2025 βασίζεται στην ίδια συνταγή που έχει ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση, αυτή της φορο-αφαίμαξης και των χαμηλών προσδοκιών για τα πλατιά στρώματα της κοινωνίας. Είναι ίσως ο πιο κοινωνικά άδικος και βαθιά ταξικός προϋπολογισμός των τελευταίων χρόνων. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: 2,5 δισ. παραπάνω σε φόρους, καμία ουσιαστική αύξηση σε μισθούς και συντάξεις, καμία ενίσχυση των φτωχότερων στρωμάτων, καμία μέριμνα για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, μειωμένες δαπάνες για τις κοινωνικές παροχές.
Είναι προφανές πως στην περίπτωση της χώρας μας ούτε τα νούμερα ευημερούν ούτε οι άνθρωποι. Το κυβερνητικό ψέμα είναι τόσο εξόφθαλμο που δεν μπορεί πια να πείσει κανέναν: Η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η Ν.Δ. είναι μια ανάπτυξη για λίγες και συγκεκριμένες τσέπες, την ώρα που το ιδιωτικό χρέος προς τα ασφαλιστικά ταμεία έχει αγγίξει τα 48 δισ. (αύξηση κατά 13 δισ. από το 2019 μέχρι σήμερα), που έχουμε τον 6ο μεγαλύτερο πληθωρισμό στην Ε.Ε. (2,7%), που είμαστε δεύτεροι από το τέλος ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες σε αγοραστική δύναμη, που είμαστε η μοναδική χώρα στην οποία κατά το γ’ τρίμηνο του 2024 οι μισθοί μειώθηκαν 2,9%, όταν σε όλη την υπόλοιπη Ευρωζώνη αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 4,4%, που ο μέσος ετήσιος μισθός είναι μόλις το 45% του αντίστοιχου μισθού της Ε.Ε. και που είναι ο 3ος χαμηλότερος σε όλη την Ε.Ε.
Βέβαια, ακόμη και μπροστά σε αυτά τα αδυσώπητα στοιχεία η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμπαίζει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της χώρας. Χωρίς αιδώ μάλιστα, η κυβέρνηση έφερε έναν νόμο, δήθεν ενσωματώνοντας μια ευρωπαϊκή οδηγία για τον κατώτατο μισθό, που όμως δεν πρόσθεσε τίποτα στην ανάγκη ενίσχυσης των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων. Ενώ, αντί να αφήσει τους κοινωνικούς εταίρους ελεύθερους να ρυθμίσουν τις αυξήσεις στους μισθούς, έφερε έναν αλγόριθμο που θα διαμορφώνει τον κατώτατο, είτε ελάχιστα προς τα πάνω είτε θα τον κρατάει ίδιο. Για δε τους δημοσίους υπαλλήλους, ο εμπαιγμός είναι πρόδηλος: αυτός ο προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση 12€/μήνα, από τον Απρίλιο μάλιστα και μετά!
Τέλος, ο κ. πρωθυπουργός υποσχέθηκε 2,4% αύξηση σε συντάξεις, ήτοι όχι πιο πάνω από 40€/μήνα, που όμως είναι πιο κάτω από το επίπεδο του πληθωρισμού και αυτομάτως θα απορροφηθούν από την καλπάζουσα ακρίβεια. Την ίδια ώρα που 650.000 περίπου συνταξιούχοι- χοντρικά 1 στους 3- λόγω της προσωπικής διαφοράς δεν θα δουν καθόλου αυξήσεις για φέτος. Παράλληλα, αν και το ζητήσαμε ως ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η επιταγή ακρίβειας φέτος δεν δόθηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τους μακροχρόνια ανέργους, αλλά και όσους αφορούσε. Όσο για την ανακοίνωση περί δωρεάν φαρμακευτικής δαπάνης στους πρώην ή δυνητικά δικαιούχους του ΕΚΑΣ, πρόκειται για ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, καθώς ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε ήδη ψηφισμένες διατάξεις, από το 2020 μάλιστα.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σκοπό να αλλάξει ρότα: Για ακόμη έναν χρόνο οι πολίτες θα προσπαθούν με τους ίδιους μισθούς και τις συντάξεις να τα βγάλουν πέρα, όταν παράλληλα θα συνεχίζεται μια από τις μεγαλύτερες αναδιανομές πλούτου που έχει ζήσει η Ελλάδα. Τα στοιχεία του προϋπολογισμού για τους μισθωτούς, τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους, αν μη τι άλλο είναι ληστρικά. Υπερπλεονάσματα, αυτοκτονικές, εις βάρος της κοινωνίας, προσπάθειες να καλυφθούν πιο γρήγορα οι δανειακές μας υποχρεώσεις, κανένα σχέδιο για εφαρμογή αναπτυξιακών σχεδίων στη χώρα.
Μόνο επικοινωνία μιας κυβέρνησης που κάνει τακτικισμούς μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και των απευθείας αναθέσεων. Η πραγματικότητα για τους πολίτες είναι αδυσώπητη πια. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα συνεχίσει να υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και θα αποτελέσει τον πυλώνα μιας εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης, ώστε να μπει ένα τέλος στην υποβάθμιση των ζωών μας.
* Βουλευτής Αργολίδας, Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ
