Tης Τζέμμα Οικονομοπούλου, διπλωματούχου ξεναγού, προέδρου του Δ.Σ. του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών, αντιπροέδρου του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξεναγών
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στα μέσα μιας σταθερής και ικανοποιητικά αυξημένης τουριστικής περιόδου, την οποία, όμως, έρχεται να δυναμιτίσει το υπουργείο Τουρισμού με την κατάθεση ενός νομοσχεδίου προς διαβούλευση, μέσα στο οποίο υπάρχουν άρθρα τα οποία αφορούν το επάγγελμα του ξεναγού.
Ουσιαστικά καταργεί τον ιστορικό νόμο 710/77 περί ξεναγών (ο οποίος έχει δεχθεί κατά καιρούς αρκετές τροποποιήσεις) με τη ριζική μεταβολή της άσκησης του επαγγέλματος, της φύσης του επαγγέλματος, με την αποδόμηση της εκπαίδευσης και κατάρτισης, με την αποδυνάμωση του ήδη σκιώδους πλαισίου ελέγχων και κυρώσεων.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ το επάγγελμα του ξεναγού αναγνωρίστηκε και κατοχυρώθηκε νομοθετικά το 1977, ενώ η λειτουργία των πρώτων σχολών ξεκίνησε το 1931. Σχολές οι οποίες ενισχύθηκαν στο πέρασμα των χρόνων από όλους τους υπουργούς που υπηρέτησαν στο υπουργείο Τουρισμού, κατανοώντας ότι η σωστή εκπαίδευση και επιμόρφωση είναι ο θεμέλιος λίθος για την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, επενδύοντας σε επαγγελματίες, οι οποίοι θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν επάξια τη χώρας μας ακόμη και σε δύσκολες εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συγκυρίες.
ΗΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ σαφές ότι ο ξεναγός, ο οποίος έρχεται σε άμεση επαφή με τους ξένους αλλά και Έλληνες επισκέπτες, ήταν ο «συνδετικός κρίκος» μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος.
Αυτός που με την κατάρτιση και εμπειρία του μπορούσε να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν μιας χώρας όχι μόνο πλούσιας σε ιστορικό, πολιτιστικό, παραδοσιακό πλαίσιο, αλλά εξαιρετικά όμορφης λόγω της πολυμορφίας του τοπίου της, της φύσης, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και παραγόμενων προϊόντων της.
ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΩΘΟΎΜΕΝΟ νομοσχέδιο και με την επίφαση της αναβάθμισης και του εκσυγχρονισμού αλλάζει ριζικά όχι μόνο ο ουσιαστικός ρόλος του ξεναγού αλλά και η εκπαίδευσή του, που υπήρξε πάντα η μόνη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος.
Ο ξεναγός θεωρείται απαραίτητος μόνο στις επισκέψεις σε αρχαιολογικούς – ιστορικούς χώρους, σε μουσεία και περίκλειστα ιστορικά μνημεία. Η διαδρομή είτε πρόκειται για μονοήμερη είτε για πολυήμερη εκδρομή αφήνεται πλέον στα χέρια ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ, χωρίς καμία εκπαίδευση, χωρίς καμία εξειδίκευση, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ, απολύτως ΚΑΝΕΝΑ κριτήριο.
Απόφαση η οποία είναι και επικίνδυνη αλλά και βαθιά ζημιογόνα για την εικόνα, προβολή και οικονομία της χώρας.
ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ουσιαστικό ενδιαφέρον για αναβάθμιση, τότε θα έπρεπε να ενδυναμωθεί η εκπαιδευτική και επιμορφωτική διαδικασία. Οι Σχολές Ξεναγών με αποφάσεις του υπουργείου τα τελευταία χρόνια έχουν αποδυναμωθεί (συνεχείς αλλαγές του Κανονισμού Λειτουργίας, συρρίκνωση των εκπαιδευτικών εκδρομών σε 35 ημέρες από 120 που ήταν κ.λπ.), αποφασίστηκε και η παράλληλη λειτουργία των Ταχύρρυθμων Δίμηνων Σεμιναρίων, τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν τους επαγγελματίες ξεναγούς πλέον πραγματοποιούνται εξ ολοκλήρου από τα Σωματεία (Θεματολογία – χρηματοδότηση κ.λπ.), ενώ ήταν (και είναι) κοινή ευθύνη του υπουργείου, του ΕΟΤ και των Σωματείων.
Επίσης, με επίφαση την Ευρωπαϊκή Οδηγία αδειοδοτούνται να εργάζονται ως ξεναγοί και σε εθνικό επίπεδο πολίτες της Ε.Ε. που στο ελάχιστο δεν ελέγχονται πραγματικά αν πληρούν τα απαιτούμενα.
ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΟΣΩΝ βλέπουμε να αλλάζουν προς το χειρότερο, τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε παράλληλα και την άρνηση της πολιτείας να ακολουθήσει το πλαίσιο ελέγχων και επιβολής προστίμων, που το ίδιο το υπουργείο έχει θεσπίσει, όσον αφορά την προστασία των επαγγελματιών ξεναγών και πολύ περισσότερο την προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών/επισκεπτών.
ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΟ νομοσχέδιο γίνεται απόλυτα σαφές και ξεκάθαρο ότι αφού την παρανομία δεν ενδιαφέρεται να την πατάξει, απλώς τη νομιμοποιεί. Γεγονός επικίνδυνο για την εικόνα της χώρας μας, αλλά επιβλαβές για την οικονομία της, με απώλεια σημαντικών εσόδων.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ τους επαγγελματίες ξεναγούς, οι συγκεκριμένες αποφάσεις και πολιτικές δεν οδηγούν σε αναβάθμιση, αντίθετα σε τραγική υποβάθμιση. Επιτρέπεται λοιπόν στον καθένα, χωρίς καμία εκπαίδευση, χωρίς καμία εξειδίκευση, χωρίς καμία προϋπόθεση, να καπηλεύεται τον ρόλο του ξεναγού με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και τη ζητούμενη ανάπτυξη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα και την προβολή της χώρας προς τους ξένους επισκέπτες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται με την παροχή υποβαθμισμένων υπηρεσιών σε έναν τόσο σημαντικό τουριστικό πολιτιστικό προορισμό.
