Τoυ Νίκου Ροδόπουλου, προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της OnLine Data A.E. και μέλους Δ.Σ. του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδος (ΣΕΠΕ)
ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ αποκρυπτογράφησης ενός συνεχώς μεταβαλλόμενου διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος,
αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα των εφοδιαστικών αλυσίδων και τη συνεισφορά τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ.
Οι ομαλοποιημένες εφοδιαστικές αλυσίδες αποτελούν βασικό παράγοντα συγκράτησης των πληθωριστικών πιέσεων, ενδυναμώνοντας ταυτόχρονα το ελεύθερο εμπόριο. Την ίδια στιγμή, το ελεύθερο εμπόριο χειραγωγεί θετικά το κόστος των τελικών προϊόντων, προσφέροντας στην παγκόσμια κατανάλωση μια ποικιλία προϊόντων, ποιοτήτων και τιμών αντίστοιχα.
ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ που παρουσιάζουν οι εφοδιαστικές αλυσίδες έγκειται κυρίως στον στρατηγικό σχεδιασμό των διεθνών διαδρόμων εμπορευματικών ροών που νοητά ή φυσικά χαράσσονται, βασιζόμενοι πάντοτε στη γεωγραφία.
Οι διάδρομοι αυτοί υποστηρίζουν και ενδυναμώνουν την ανθεκτικότητα των εφοδιαστικών αλυσίδων, αλλά και των οικονομιών χωρών που αποτελούν τμήμα των διαδρόμων αυτών.
Ο θαλάσσιος δρόμος του μεταξιού «Οne Βelt, Οne Road initiative» που χάραξε η Κίνα αποτέλεσε πεδίο οικονομικών
μαχών μεταξύ υπερδυνάμεων αλλά και ωφελιμότητας στα εμπλεκόμενα μέρη, όπως άλλωστε είναι και η Ελλάδα.
Το ίδιο αναμένεται να γίνει και για τον νέο διάδρομο IMEC (India Middle East Europe Economic Corridor), ο οποίος με τη σειρά του θα καταλήξει στην Ελλάδα, καθιστώντας τη χώρα μας κεντρικό πολυσυλλεκτικό σημείο εισόδου των εμπορευματικών ροών της Ασίας επί του συνόλου της.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ αυτές μόνο θετικό αποτύπωμα μπορούν να αφήσουν στην Ελλάδα. Η ανάγκη άμεσης εγκαθίδρυσης ενός στρατηγικού συστήματος υποδοχής των εμπορευματικών ροών με ταυτόχρονη ανάπτυξη παρεχόμενων υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας, θα δημιουργήσουν νέες αλυσίδες αξίας και τον σημαντικότερο ρόλο της χώρας μας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τη Βαλκανική Χερσόνησο αλλά και την Ανατολική Ευρώπη.
Η ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της Ουκρανίας με τον επικείμενο περιορισμό ή ακόμα και αποκλεισμό της από τις θαλάσσιες οδούς, προσφέρει στην Ελλάδα τον ρόλο του κεντρικού κόμβου τροφοδοσίας όλων των ροών προς αυτήν.
Ταυτόχρονα θα αποτελέσει και τον περιφερειακό υποστηρικτικό ρόλο των εξαγόμενων προϊόντων της, με έμφαση τη σιδηροδρομική σύνδεση με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
ΣΕ ΑΥΤΗ την περίοδο των μεγάλων παγκόσμιων γεωπολιτικών «αναπροσαρμογών», δεκάδες χώρες -που αντιπροσωπεύουν τον μισό πληθυσμό του κόσμου- θα κατευθυνθούν στις κάλπες, με πρωτεύουσα σημασία τις ΗΠΑ, την Ινδία αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι πολιτικές προστατευτισμού και αύξησης δημοσίων επενδύσεων (στη μακροοικονομία το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως πολιτικοί κύκλοι προϋπολογισμού – political budget cycles) θα δημιουργήσουν μεγαλύτερα ελλείμματα, με σημαντικές επιπτώσεις στον πληθωρισμό και τη βίαιη αναπροσαρμογή του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Η περίοδος αυτή ευνοεί τον λαϊκισμό και τις ακραίες επιλογές. Αυτό επικουρείται και από την έλλειψη πολιτικών με αποφασιστικότητα, στρατηγικό σχέδιο και ξεκάθαρο όραμα/στόχο.
Η ΑΚΡΟΒΑΣΙΑ μεταξύ σκληρού προστατευτισμού τύπου Τραμπ (δασμοί 60% για το εμπόριο που προέρχεται από την Κίνα και 10% στις υπόλοιπες χώρες) και αναποφασιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της διαχείρισης του προέδρου Μπάιντεν, δημιουργεί ιδιαίτερη ανησυχία. Κορυφαία παραδείγματα των ΗΠΑ αποτελεί η αναβολή της απόφασης για τον μακροπρόθεσμο εμπορικό άξονα India-Pacific Economic Framework (IPEF) και η υπαναχώρηση για τη μακροχρόνια υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ ή WTO) σε ό,τι αφορά τις διατάξεις του ψηφιακού εμπορίου (Digital Trade Provisions). Η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την πλευρά της, εγκαταλείπει και αυτή -μετά τις ΗΠΑ- την παράδοση ετών χρησιμοποίησης των εμπορικών συμφωνιών ως εργαλείου γεωπολιτικών συμμαχιών.
ΣΕ ΑΥΤΟ το πλαίσιο, η νέα αλήθεια που έρχεται, απαιτεί να αφουγκραστούμε και σοφά να αναγνωρίσουμε τα προσερχόμενα, εντείνοντας με σεβασμό την προσοχή μας στη μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων, όπως αποτύπωνε στο -ιδιαίτερα επίκαιρο κείμενό του ο Καβάφης το 1915.
