Τoυ Ιωάννη Χατζηθεοδοσίου, προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας και επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς
ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κάποιος στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή είναι μια στροφή προς τον λαϊκισμό και τον ευρωσκεπτικισμό. Η οποία δεν ξεκίνησε τώρα, αλλά εδώ και χρόνια. Ακραίες «φωνές» κάνουν όλο και πιο έντονο θόρυβο, ενώ μπορεί να θέσουν εν αμφιβόλω παραδοσιακές αξίες στις οποίες στηρίχθηκε το μεγάλο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ προβλήματα που προκαλεί το μεταναστευτικό, οι πληθωριστικές πιέσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους ζωής, η διαχείριση ζητημάτων όπως η κλιματική αλλαγή και γενικότερα η οικονομική πολιτική που ασκείται στη γηραιά ήπειρο, φαίνεται να ενδυναμώνουν τη ρητορική ευρωπαϊκών ακροδεξιών πολιτικών σχηματισμών. Σε σημείο μάλιστα που κάποια κόμματα του συγκεκριμένου χώρου να συμμετέχουν σε κυβερνητικά σχήματα κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα υψηλά ποσοστά κομμάτων όπως το γερμανικό AfD, το ολλανδικό PVV, το Vlaams Belangs στο Βέλγιο, το κόμμα της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία και το ισπανικό Vox, αποδεικνύουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μετασχηματισμός εντός των πυλών της Ευρώπης.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ οπωσδήποτε για μια όχι απλώς δυσάρεστη, αλλά ανησυχητική εξέλιξη, καθώς βλέπουμε να επανέρχονται πολιτικές θέσεις που πολλοί από εμάς θεωρούσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν. Και εντείνουν την ανησυχία κάποιες δημοσκοπήσεις που εκτιμούν ότι οι δυνάμεις λαϊκίστικης και ευρωσκεπτικιστικής δεξιάς θα σημειώσουν μεγάλη άνοδο στις επικείμενες εκλογές. Μάλιστα, σύμφωνα με κάποιες από αυτές, τα κόμματα αυτού του χώρου μπορεί να καταλάβουν σχεδόν το 25% του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δηλαδή πάνω από 150 έδρες.
ΜΟΝΑΔΙΚΗ περίπτωση να σταθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στο ύψος των περιστάσεων και να περιορίσει τις ακραίες απόψεις, είναι έστω και τώρα να δείξει ότι προτάσσει την πρόοδο των πολιτών της, ότι έχει διδαχθεί από τους όποιους λανθασμένους χειρισμούς, να πείσει τους ψηφοφόρους για την ορθότητα των επιλογών της και κυρίως να βρει τις καλύτερες δυνατές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τη γηραιά ήπειρο.
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ μόνο η αποδοκιμασία των ακροδεξιών και υπερσυντηρητικών απόψεων. Χρειάζεται όραμα, ξεκάθαρο αφήγημα, συνένωση δυνάμεων και αποφασιστικότητα στη λήψη μέτρων. Είναι καιρός η Ευρώπη να θυμηθεί τις παραδοσιακές της αρχές, με σημαντικότερη την αλληλεγγύη, και να βαδίσει στον δρόμο μιας ανάπτυξης που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω
