Τoυ Χρήστου Κάτσιου, γενικού διευθυντή της Groupama Ασφαλιστικής
H ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ της κυβέρνησης να νομοθετήσει την υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων, από έναν συγκεκριμένο κύκλο εργασιών και πάνω, έναντι των φυσικών καταστροφών, είναι χωρίς αμφιβολία ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου.
ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ φυσικά πλήγματα, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η χώρα μας φέτος, αποτέλεσαν ασφαλώς έναν «επιταχυντή» εξελίξεων, ενισχύοντας τη συνειδητοποίηση της γενικότερης ανάγκης για την ασφάλιση των περιουσιακών στοιχείων. Τα στοιχεία για τις ζημιές που προέκυψαν καθώς και για τις αποζημιώσεις που καταβλήθηκαν, τόσο από το κράτος όσο και από τις ασφαλιστικές εταιρείες, μιλούν από μόνα τους.
ΠΛΕΟΝ, εμπεδώνεται η αντίληψη ότι οι περιορισμένοι πόροι του κράτους αδυνατούν να καλύπτουν απεριόριστα οποιοδήποτε κόστος προκύπτει από ακραία φυσικά φαινόμενα, τα οποία άλλωστε αναμένεται να είναι όλο και συχνότερα λόγω της κλιματικής αλλαγής.
ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ της σχετικής συζήτησης τέθηκε δικαιολογημένα το νέο μέτρο που αφορά την υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων τζίρου άνω των 2 εκατομμυρίων ευρώ. Υπενθυμίζω ότι η ασφάλιση θα καλύπτει όλα τα ιδιόκτητα κτίρια, τα μηχανήματα, τον εξοπλισμό και τα εμπορεύματα που αποτελούν τον βασικό κορμό της επιχείρησης, από κινδύνους όπως πυρκαγιά, πλημμύρα/ καταιγίδα/θύελλα/σεισμό.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ θετικό και επιβεβλημένο συμπλήρωμα του μέτρου το γεγονός ότι η μη συμμόρφωση των επιχειρήσεων θα επιφέρει άρση κρατικής βοήθειας και επιβολή ποινικών κυρώσεων. Επίσης θετικό είναι και το κίνητρο της μείωσης έως 10% στον ΕΝΦΙΑ ασφαλισμένων κατοικιών, ώστε να ασφαλίσουν οι ίδιοι οι πολίτες την περιουσία τους – δεν ισχύει μεν υποχρεωτικότητα ακόμη στην ασφάλιση κατοικίας, αλλά καλώς προωθείται, ως μία σημαντική επένδυση για την προστασία της ακίνητης περιουσίας.
ΣΕ ΜΙΑ χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η ασφαλιστική κουλτούρα παραμένει, παρά τις όποιες προόδους, σε χαμηλά επίπεδα, με τη συμμετοχή της ιδιωτικής ασφάλισης στο ΑΕΠ να κινείται στα επίπεδα του 1,2%, όλες αυτές οι εξελίξεις είναι φυσικά ευπρόσδεκτες. Ειδικά η υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων είναι μια εξαιρετική αρχή. Δικαιολογούνται λοιπόν οι έπαινοι, απαραίτητη όμως είναι και η καλοπροαίρετη και τεκμηριωμένη κριτική, προκειμένου τα πράγματα να τρέξουν γρηγορότερα και τα όποια μέτρα να γίνουν πιο αποτελεσματικά.
ΠΡΩΤΟ ΣΗΜΕΙΟ που απαιτεί σχολιασμό είναι ο τζίρος των 2 εκατομμυρίων ευρώ ως κατώφλι για την υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων. Όλοι ξέρουμε πως ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας είναι το μεγάλο πλήθος των μεσαίων, μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Με τζίρο κάτω από το συγκεκριμένο κατώφλι κινείται λοιπόν ένα τεράστιο ποσοστό της ελληνικής επιχειρηματικότητας, για το οποίο, με βάση τα νέα μέτρα, η ασφάλιση εξακολουθεί να μην είναι υποχρεωτική.
ΣΕ ΑΥΤΗ τη διαπίστωση πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών μεγαλύτερο των 2 εκατομμυρίων είναι στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό τους ήδη ασφαλισμένες. Κάποιες από αυτές, οι πιο μεγάλες, διαθέτουν μάλιστα πολύ ολοκληρωμένες διαδικασίες και πλάνα για περιστάσεις κρίσεων και έκτακτων αναγκών.
ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ θέλουμε να κάνουμε μια πραγματικά αποτελεσματική τομή στο ασφαλιστικό προφίλ του ελληνικού επιχειρείν, με δεδομένους τους κινδύνους που διαρκώς αυξάνονται, θα πρέπει να μετακινήσουμε γενναία το κατώφλι της υποχρεωτικότητας προς τα κάτω. Και ταυτόχρονα θα πρέπει να εξηγήσουμε αναλυτικά και πειστικά τα οφέλη μιας τέτοιας κίνησης, αναδεικνύοντας ότι πρώτα απ’ όλα ωφελημένοι θα είναι οι ίδιοι οι επιχειρηματίες.
ΕΔΩ, ΒΕΒΑΙΑ, πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει μεγάλα περιθώρια «ασφαλιστικής βελτίωσης». Πρόσφατα, ο πρόεδρος της Insurance Europe, Andreas Brandstetter, αναφέρθηκε στο ασφαλιστικό κενό το οποίο απαντάται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, την ίδια στιγμή που παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ Ευρωπαίων πολιτών ως προς τη συνειδητοποίηση του κινδύνου και του ρόλου των ασφαλιστών.
ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, προς το παρόν, δεν μπορεί να υπάρξει ενιαίο σύστημα ασφάλισης στην Ευρώπη, καθώς κάθε κράτος έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά – από ιστορία και γεωγραφία, μέχρι επιχειρηματικές και ασφαλιστικές πρακτικές.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, οι πρόσφατες πρωτοβουλίες είναι αναντίρρητα προς τη σωστή κατεύθυνση, υπάρχει ανάγκη όμως για πιο βαθιές τομές και για πιο τολμηρές επιλογές. Η ασφαλιστική αγορά στην Ελλάδα διαθέτει την τεχνογνωσία και τις υποδομές για να υποστηρίξει τέτοιες αποφάσεις. Είναι τώρα η ώρα να περάσουμε από τη λογική του βήματος στη λογική του άλματος.
