Της Ελένης Χρονοπούλου, Δικηγόρου, υποψήφιας Βουλευτή στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ της προηγούμενης εβδομάδας έφερε στο φως τις αδυναμίες της Ευρώπης στην αντιμετώπιση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Ο σεβασμός των διεθνών υποχρεώσεων μιας χώρας δεν πρέπει να είναι αντιφατικός με την προστασία της ανθρώπινης ζωής όσον αφορά στην προστασία συνόρων.
ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΛΥΣΗ στο προσφυγικό δεν είναι ούτε μια Ευρώπη φρούριο ούτε μόνο το κυνήγι των διακινητών που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο για να κερδοσκοπούν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ένα απλό άθροισμα κρατών αλλά μία πολιτική ένωση που δύναται να αναλάβει συνολικά το βάρος των προσφυγικών ροών, από το σχεδιασμό μέχρι την υλοποίηση. Από τη φύλαξη των συνόρων μέχρι τη διαχείριση των αιτημάτων ασύλου, την κοινωνική ένταξη ή τις επιστροφές. Η ευθύνη των κρατών μελών οφείλει να είναι ενιαία και όχι αποσπασματική.
ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ το αρμόδιο Συμβούλιο Υπουργών κατέληξε μετά από χρόνια συζητήσεων σε μία κοινή θέση για την αναθεώρηση του Κανονισμού «Δουβλίνο 3», ανοίγοντας το δρόμο για τις διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή. Το κείμενο σίγουρα δεν αποτελεί λόγο πανηγυρισμών, όπως θεωρεί η Νέα Δημοκρατία αφού προβλέπει έναν μηχανισμό αλληλεγγύης με μόνο 30.000 μετεγκαταστάσεις για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ετησίως (ενώ οι αιτήσεις ασύλου που κατατέθηκαν το 2022 σε όλη την Ένωση ήταν 960.000). Επιπλέον, η μετεγκατάσταση δεν είναι υποχρεωτική δίνοντας τη δυνατότητα σε κράτη να εξαγοράζουν τις μετεγκαταστάσεις με χρηματικές συνεισφορές, κάτι που μπορεί να καταστήσει τη χώρα μας μία αποθήκη ψυχών.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πολύ πιο ισχυρή και σοσιαλδημοκρατική θέση. Στο κείμενό του προβλέπεται ότι το 80% της αλληλεγγύης θα κατευθύνεται στην μετεγκατάσταση προσφύγων η οποία θα είναι υποχρεωτική για όλα τα κράτη μέλη. Μία τέτοια πρόβλεψη εξουδετερώνει την ευθύνη της πρώτης χώρας εισόδου που έχει βασανίσει την Ελλάδα επί σειρά ετών. Η μετεγκατάσταση περιλαμβάνει όσους αποβιβάζονται σε ένα κράτος αλλά και όσους διασώζονται από πλοιάρια στη Μεσόγειο μετά από επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, αναφορά που απουσιάζει πλήρως από το κείμενο του Συμβουλίου. Προβλέπεται επίσης η δυνατότητα υλικής συνεισφοράς, σε επίπεδο υποδομών και υλικοτεχνικής υποδομής. Η θέση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ήταν καινοτόμα ζητώντας να κατατίθεται η αίτηση ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της και όχι σε συγκεκριμένα κράτη.
ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ των τελικών διαπραγματεύσεων γεννάται το ερώτημα πώς θα καταφέρει η επόμενη κυβέρνηση να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας όταν ανήκει στην πολιτική του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος, η οποία έχει διαχρονική αλλεργία στις μετεγκαταστάσεις και στην έμπρακτη αλληλεγγύη. Με απλά λόγια, οι συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης ήταν, είναι και θα είναι απέναντί μας στον επιμερισμό του προβλήματος.
