Τoυ Ιωάννη Χατζηθεοδοσίου, προέδρου ΕΕΑ και επίτιμου διδάκτορα ΠΑΠΕΙ
Η ΕΥΡΕΙΑ νίκη που εξασφάλισε το κυβερνών κόμμα στις πρώτες εκλογές, που έγιναν με το σύστημα της απλής αναλογικής, αποτελεί μία πρώτη θετική εξέλιξη για την ελληνική αγορά, η
οποία «έτρεμε» προεκλογικά στο ενδεχόμενο να συρθεί η χώρα σε μία περιπέτεια πολιτικής αστάθειας.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ που οι Έλληνες ψηφοφόροι διαμόρφωσαν με την ψήφο τους στην πρώτη κάλπη της 21ης Μαΐου απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο και μάλιστα οδηγεί σε ταχύτερη προσφυγή στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση και στον σχηματισμό (αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά σε σχέση με το πρώτο αποτέλεσμα) μίας σταθερής κυβέρνησης με ευρεία πλειοψηφία. Αυτό σίγουρα είναι ένα πρώτο θετικό δείγμα για την ελληνική επιχειρηματικότητα,
που εξαρχής ήθελε να χαθεί ο λιγότερος δυνατός χρόνος ώστε να αποκατασταθεί το γρηγορότερο η απρόσκοπτη λειτουργία της αγοράς.
ΑΛΛΩΣΤΕ, βρισκόμαστε και στο ξεκίνημα μίας πολύ σημαντικής τουριστικής περιόδου που έχει θέσει, και με καλές μάλιστα πιθανότητες, τον στόχο να σπάσει το ιστορικό ρεκόρ της προηγούμενης. Για να έχει, όμως, αντίκρισμα η γρήγορη επάνοδος της αγοράς στην κανονικότητα, θα πρέπει η επόμενη κυβέρνηση και περισσότερο οι επικεφαλής των οικονομικών υπουργείων να πέσουν με τα «μούτρα στη δουλειά», επικεντρώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους στην επίλυση των προβλημάτων που έχουν χαρακτήρα «ζωής και θανάτου» για δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες και επαγγελματίες και τους εργαζομένους τους. Για να αποτραπεί έστω και τελευταία στιγμή αυτή η «μακάβρια», αλλά απόλυτα ρεαλιστική με βάση τα τωρινά δεδομένα, πρόβλεψη των επερχόμενων «λουκέτων», θα πρέπει η επόμενη κυβέρνηση να προχωρήσει σε όλες αυτές τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις που ιδιαίτερα εμείς, ως επαγγελματικό επιμελητήριο, ζητάμε μετ’ επιτάσεως εδώ και χρόνια.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο, άλλωστε, ότι όλοι οι συμμετέχοντες στην εγχώρια παραγωγική διαδικασία, σε πρωτογενή παραγωγή, μεταποίηση, εμπόριο και υπηρεσίες, συμφωνούν ότι οι διαχρονικές
παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι αυτές που εμποδίζουν την υλοποίηση αυτών των μέτρων και ευθύνονται, εν πολλοίς, για το οριακό σημείο στο οποίο βρίσκονται σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις.
ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ που δεν επιτρέπουν να δοθούν σχετικά απλές λύσεις που έχουν επανειλημμένως προταθεί για την παντελή έλλειψη ρευστότητας, την ακρίβεια και την υπερχρέωση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Αυτό, λοιπόν, που χρειάζεται η επόμενη κυβέρνηση, η οποία -όπως όλα δείχνουν θα απολαύει ευρείας πλειοψηφίας, είναι να δείξει τόλμη και ισχυρή πολιτική βούληση στην επίλυση των ζητημάτων αυτών, δίνοντάς τους άμεση
προτεραιότητα και λαμβάνοντας τις κατάλληλες αποφάσεις που απαιτούν οι συνθήκες.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ εκτός από τις επιχειρήσεις έχει ηθικό χρέος να στηρίξει και τα πραγματικά αδύναμα νοικοκυριά σε ό,τι αφορά τους πλειστηριασμούς και ιδιαίτερα την πρώτη κατοικία. Για να μη δούμε ξανά εικόνες φτωχών οικογενειών, υπέργηρων και βαριά άρρωστων ανθρώπων, ΑμεΑ κ.λπ., να μένουν στον δρόμο για χάρη ξενόφερτων (κυρίως) funds που θησαυρίζουν εις
βάρος της κοινωνικής μας συνοχής.
ΑΛΛΩΣΤΕ, η χώρα χρειάζεται σήμερα, όσο ποτέ, ένα ρεαλιστικό πλάνο ανάπτυξης που θα συμπεριλαμβάνει και τους μικρομεσαίους, καθώς η «περίοδος χάριτος» από την Ε.Ε. λόγω πανδημίας έχει τελειώσει και θα μπούμε ξανά σε μία μακρά περίοδο υποχρεωτικών πλεονασμάτων.
ΓΙΑΤΙ αν δεν εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα αυτών των επιχειρήσεων, τα λουκέτα που θα προκύψουν θα είναι τόσο «ηχηρά» που θα ακυρώσουν κάθε προσπάθεια μελλοντικής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
