Του Μανώλη Μπαλτά, διευθύνοντος συμβούλου της ReDePlan, μέλους Συμβουλίου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής Αλυσίδας και του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ
ΕΠΕΙΤΑ από πολλά χρόνια προσπαθειών της εφοδιαστικής αλυσίδας, που ξεκίνησε με το ιστορικό όνομα «πρακτορείο», λέξη με βαρύ συναισθηματικό φορτίο για όποιους εξ ημών έχουμε επαρχιακή προέλευση, έχει ανοίξει μια βεντάλια αλλαγών και ανακατατάξεων με μεγάλες προσδοκίες. Θα τα
καταφέρουμε; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το… στοίχημα. Υπάρχουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υιοθετηθούν σε τρεις επιμέρους ενότητες της Εθνικής Στρατηγικής. Πού πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας; Στη θεσμική υποδομή που θα πρέπει να θωρακίζει την εφοδιαστική αλυσίδα, αλλά και σε διαδικασίες που θα διευκολύνουν τη χωρική και λειτουργική αδειοδότησή της, ως οικονομική δραστηριότητα.
Ο ΝΕΟΣ νόμος για την εφοδιαστική αλυσίδα, αντλώντας διδάγματα και εμπειρίες από αστοχίες του ν. 4302/2014 που βαίνει προς κατάργηση, επιβάλλεται να αφορά και να περιλαμβάνει ένα
πραγματικά απλό, διοικητικά λειτουργικό και ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο, εύκολο στην εφαρμογή για τη διοίκηση και την αγορά και οικονομικά εύλογο για τις επιχειρήσεις που καλούνται να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν σε συνθήκες βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας. Ενδεικτικά:
Ο νέος νόμος θα πρέπει να ξεκαθαρίσει με απλά λόγια τις έννοιες και τις διαδικασίες που αφορούν τη λειτουργία και την αδειοδότηση της εφοδιαστικής αλυσίδας. Ειδικά στο πεδίο των
υποδομών, να ονοματοδοτήσει ξεκάθαρα και με απόλυτη σαφήνεια τις έννοιες, το περιεχόμενο και το σύστημα αδειοδότησης για κάθε λογής υποδομή – αποθήκη, όπως ενδεικτικά:
Κέντρο Αποθήκευσης και Διανομής (ΚΑΔ), χώρος χονδρεμπορίου, αποθήκη, εμπορευματικός σταθμός, αγροτική αποθήκη, αποθήκη προσάρτημα στη βιομηχανία κ.λπ.
Το καθεστώς αδειοδότησης της εγκατάστασης και λειτουργίας των ΚΑΔ επιβάλλεται να περάσει στο επόμενο βήμα απλοποίησης και εκσυγχρονισμού. Οι περιττές – ενδιάμεσες εγκρίσεις που αποτελούν προϋπόθεση για την έγκριση εγκατάστασης ή την υποβολή γνωστοποίησης έναρξης
λειτουργίας, που δεν ανήκουν στην περιοχή δυνητικού κινδύνου ή απειλής για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, πρέπει να καταργηθούν.
Στο πεδίο της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας επιβάλλεται να υπαχθεί ξεκάθαρα το σύνολο των υποχρεώσεων που αφορούν τη διαχείριση αποβλήτων (υποχρεωτική σύνδεση με ΣΕΔ, ποσοτικοποίηση στόχων και έλεγχος κ.λπ.). Άλλως ο περιορισμός του ενδιαφέροντος στο ανθρακικό αποτύπωμα που δημιουργείται από το μεταφορικό έργο δεν δημιουργεί και δεν εγγυάται συνθήκες ανάπτυξης μιας σύγχρονης, ολοκληρωμένης και βιώσιμης εφοδιαστικής
αλυσίδας.
ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ο καιρός φαίνεται πως ήρθε πια το πλήρωμα του χρόνου όλοι οι αρμόδιοι κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες να συμφωνήσουν πως το καθεστώς εκτός σχεδίου
δεν πάει άλλο. Οι μεγάλες περιβαλλοντικές οχλήσεις σε συνδυασμό με την ανασφάλεια δικαίου, την έλλειψη έργων υποδομής, κινήτρων και πλεονεκτημάτων για τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις και τα μεγάλα ρίσκα που αναλαμβάνουν χτίζοντας όπου μπορούν, υπό τη διαρκή απειλή του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει να εκλείψουν. Η μεγάλη τομή που γίνεται για τη μετεγκατάσταση των μεταφορικών επιχειρήσεων του Ελαιώνα στο νέο Εθνικό Πάρκο Μεταφορών και Logistics στη Φυλή αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η ταχύτατη επιχειρησιακή, διοικητική και επιστημονική εξέλιξη που καταγράφεται από το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί ένα σαφές δείγμα – πρότυπο για το πώς πρέπει να χτίζεται και να αλληλοτροφοδοτείται η συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρήσεων στα μεγάλα θέματα.
ΑΛΛΑ δεν φτάνει μόνο το Πάρκο στη Φυλή για να μιλήσουμε για πράσινη εφοδιαστική αλυσίδα και συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας. Χρειαζόμαστε ένα πλαίσιο ειδικών κινήτρων που θα αποτελέσει τη γέφυρα για την οργάνωση και εξυγίανση της Αχαρακτήριστης Ζώνης Ασπροπύργου. Ήδη από το 2017 είναι αναρτημένη, στον δημόσιο χώρο, πρότασή μας η οποία αφορά μοντέλο εξυγίανσης της εν λόγω περιοχής, η οποία μπορεί να οργανωθεί σε τρεις επιμέρους πυρήνες Άτυπων Συγκεντρώσεων. Αν αυτή η προσπάθεια εκκινήσει ΤΩΡΑ, με το πέρας
του 2025 μπορεί και να έχει περαιωθεί, ανεξάρτητα από τον χρονισμό και την εξέλιξη της μελέτης αναθεώρησης του ΓΠΣ ή του νέου ΤΠΣ του Δήμου Ασπροπύργου.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ επίσης ένα Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου Μεταφορικών Υποδομών (Safe and Secure Parking Areas). Πρόκειται για ένα Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου, με προορισμό την εξυπηρέτηση – διαχείριση των αναγκών στάθμευσης των μεγάλων διερχόμενων φορτηγών αυτοκινήτων και του προσωπικού τους, με προτεραιότητα χωροθέτησής του στην Αττική. Μια τέτοια λύση αντιμετωπίζει το σύνολο των αναγκών στάθμευσης, διημέρευσης, διανυκτέρευσης κ.λπ., ενώ οδηγεί στη δημιουργία συγκεκριμένης ροής φορτηγών προς τον υποδοχέα, σε ένα πλαίσιο ελεγχόμενου χρονικού και κυκλοφοριακού προγραμματισμού.
ΟΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ (χώροι εστίασης και διοικητικής λειτουργίας, ιατρείο, τράπεζες, μικρό ξενοδοχείο, καθαριστήριο, βενζινάδικο, συνεργείο, βουλκανιζατέρ κ.λπ.) και οι υπηρεσίες που θα παρέχονται εντός του Επιχειρηματικού Πάρκου Μεταφορικών Υποδομών, σε συνδυασμό με οικονομίες κλίμακος, αλλά και τις συνθήκες ασφαλούς προσωρινής παραμονής, με εξάλειψη κάθε απειλής και κινδύνου που υφίσταται σε συνθήκες παρόδιας στάθμευσης, θα είναι το κίνητρο προσέλκυσης για τους χρήστες οδηγούς – μεταφορείς.
ΕΠΕΙΔΗ δεν υπάρχει επιτυχημένος σχεδιασμός και κυρίως δεν υπάρχει επιτυχημένη υλοποίηση οποιουδήποτε σχεδιασμού, αν δεν προηγείται μία επιμελής αναγνώριση και καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης, αυτό που λείπει στη χώρα και στο πεδίο της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι τα στοιχεία και δεδομένα που αποτυπώνουν τις θέσεις και τις συνθήκες χωροθέτησής της. Προς τούτο χρειαζόμαστε μία αναλυτική καταγραφή, ιδίως στις περιοχές των άτυπων συγκεντρώσεων μείζονος ενδιαφέροντος, όπου υφίστανται μεγάλες υποδομές εφοδιαστικής αλυσίδας.
ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ τη φύση, τον ρόλο και τα χαρακτηριστικά των δομών υποστήριξης της εφοδιαστικής αλυσίδας, εύκολα συμπεραίνουμε ότι το Συμβούλιο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής Αλυσίδας αποτελεί ένα ιδιαίτερα χρήσιμο και παραγωγικό εργαλείο πολιτικής, διοικητικής και επιχειρηματικής σύνθεσης. Για τους λόγους αυτούς, το κατά τα άλλα συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό όργανο στρατηγικού επιπέδου, θα πρέπει να αποκτήσει προϋπολογισμό και μερική αυτονομία σε θέματα επιστημονικού χαρακτήρα και εξωστρέφειας, εντός του εγκεκριμένου πεδίου πολιτικής προφανώς. Εφόσον δε το Παρατηρητήριο Εφοδιαστικής Αλυσίδας συσταθεί, θα πρέπει να αποτελέσει δομή απογραφής, παρατήρησης και σχεδιασμού που θα εργάζεται και θα εξελίσσεται υπό την εποπτεία του Συμβουλίου.
