Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. «Με το ιθ’/15 Δεκεμβρίου 1828 ψήφισμα της Δ’ Εθνικής Συνέλευσης του Άργους “περί διοργανισμού των δικαστηρίων” προβλέπεται η σύσταση και ενός “Ανεκκλήτου Κριτηρίου” στο οποίο προβλέπεται θέση εισαγγελέα[…] Ακολουθεί το Α΄/6 Μαΐου/1829 ψήφισμα του κυβερνήτη Ιωάν. Καποδίστρια […] Εν συνεχεία, εκδίδεται το υπ’ αριθμ’ 152/15/27 Αυγούστου 1830 ψήφισμα του κυβερνήτη “περί διοργανισμού των δικαστηρίων” που προβλέπει το θεσμό του εισαγγελέα και καθορίζει την υπηρεσιακή κατάσταση και τις αρμοδιότητές του. Το μέλος της αντιβασιλείας του Όθωνος GeorgLubwvonMaurer επιδόθηκε στην οργάνωση της Δικαιοσύνης […] Εισάγεται ο θεσμός του εισαγγελέα, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί στη νομοθεσία του Ναπολέοντος. Κατά την ρύθμιση αυτή, ο εισαγγελέας ανήκει στην εκτελεστική εξουσία της πολιτείας, είναι “διαπεπιστευμένος” της κυβέρνησης “παρά τοις Δικαστηρίοις” και χρησιμεύει ως σύνδεσμος μεταξύ αυτής και των δικαστηρίων […] Τον διορίζει και τον παύει ο Υπουργός Δικαιοσύνης χωρίς κανένα περιορισμό ή κριτήριο, μόνη δε εγγύηση της υπηρεσιακής του κατάστασης ήταν η εύνοια της κυβέρνησης, η οποία (εύνοια), συνήθως, εξαγοραζόταν με ενδοτισμό και αθέμιτες παραχωρήσεις του εισαγγελέα προς την Κυβέρνηση».
Τώρα δεν γίνονται αυτά, αν και η ηγεσία της Δικαιοσύνης διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Υπηρετείται από επιστήμονες φιλότιμους, έντιμους, εργατικούς, ή τα αντίθετά τους, υποθέτω στην ίδια πάνω-κάτω αναλογία που απαντώνται στον γενικό πληθυσμό. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι των εξουσιών η διάκριση, σε μια πρώτη ανάγνωση, δεν γνωρίζει και μεγάλη άνθηση.
Μα τη Θέμιδα, άντε να βρεις γαλήνη, να μην τρωθεί η εμπιστοσύνη. Σας έχω νέα σκοτοδίνη. «Ο δικαστής δεν πατάει στο δάπεδο, που πατάει όλος ο κόσμος. Είναι πάνω στην έδρα και βρίσκεται μεταξύ Θεού και ανθρώπων», δήλωσε ο ανώτατος εισαγγελέας της χώρας, που μετράει εβδομάδες έως την αφυπηρέτησή του από το σώμα. Αν πράγματι έτσι ειπώθηκε, τότε η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη απ’ ό,τι φανταζόμασταν. Οι Αντουανέτες που θεωρούν ότι κρίνουν ελέω Θεού μάς βάζουν σε πειρασμούς. «Ύπαγε οπίσω μου… σκάνδαλόν μου εί».
