Του Αργύρη Αγγελόπουλου
Κήλη δημιουργείται όταν από ένα σημείο εξασθένησης των ανατομικών δομών των στρωμάτων του κοιλιακού τοιχώματος προβάλλει ενδοκοιλιακό περιεχόμενο (τμήμα εντέρου, επιπλόου). Οι κήλες μπορεί να παρουσιάζονται εκ γενετής ή να είναι επίκτητες, δηλαδή να αναπτύσσονται στη διάρκεια της ζωής.
Οι συνηθέστερες κήλες είναι:
- Η βουβωνοκήλη. Πρόκειται για κήλη στη βουβωνική περιοχή, δεξιά ή αριστερά ή ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές. Είναι πιο συχνή στους άνδρες. Προκαλεί ενοχλητικά συμπτώματα και μπορεί συχνά να επιπλακεί.
- Η ομφαλοκήλη. Παρουσιάζεται στην ανατομική περιοχή του ομφαλού. Γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον ασθενή. Προκαλεί συνήθως άμεσα συμπτώματα στον ασθενή. Μπορεί να προξενήσει επιπλοκές λόγω του συνήθως στενού στόμιου της κήλης.
- Η μηροκήλη. Αφορά κυρίως τις γυναίκες. Γίνεται αισθητή στο μέσο της μηροβουβωνικής χώρας.
Η κήλη στο επιγάστριο (πάνω από την ανατομική περιοχή του στομάχου).
Επίσης συχνά διατυπώνουμε και τον όρο διάσταση λευκής (μέσης) γραμμής. Αυτή αφορά τη χαλάρωση του σημείου ένωσης των ορθών κοιλιακών μυών. Δεν είναι μια τυπική μορφή κήλης.
Η ανάπτυξη κήλης είναι συχνή μετά από μια επέμβαση στην κοιλιακή χώρα. Τότε ονομάζεται μετεγχειρητική κήλη.
Βασικοί παράγοντες ανάπτυξης κήλης είναι: το αυξημένο σωματικό βάρος, ο έντονος και συχνός βήχας (που μπορεί να σχετίζεται με το κάπνισμα και με παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος), η έλλειψη άσκησης, η κακή φυσική κατάσταση, η φυσιολογική γήρανση που έχουν ως αποτέλεσμα τη χαλάρωση του κοιλιακού τοιχώματος, η χρόνια δυσκοιλιότητα (που πολλές φορές οφείλεται σε κακές διατροφικές συνήθειες), η εγκυμοσύνη. Υπάρχουν επίσης και κάποια άλλα αίτια που σχετίζονται με συνυπάρχουσες παθήσεις, όπως ο ασκίτης, ενδοκοιλιακές μάζες. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το ποσοστό εμφάνισης κήλης αυξάνεται όσο μειώνεται η καλή φυσική μας κατάσταση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της κήλης;
Συνήθως η κλινική εξέταση από ειδικό χειρουργό αρκεί για να βεβαιώσουμε την ύπαρξη της κήλης. Ο ασθενής τις περισσότερες φορές νιώθει στην περιοχή της κήλης μία μάζα να προβάλλει, αισθάνεται ένα βάρος και άλλοτε σε διαφορετικό βαθμό άλγος στην περιοχή. Σπανίως μπορεί στη διαδικασία της διαγνωστικής εξακρίβωσης να γίνει χρήση υπερηχογραφικής εξέτασης ή πολύ σπανίως και αξονικής τομογραφίας.
Είναι οι κήλες επικίνδυνες για την υγεία μας;
Οι κήλες μπορούν να γίνουν επικίνδυνες για την υγεία μας αν δεν αντιμετωπιστούν σε τακτική βάση και εκδηλωθούν επείγοντα προβλήματα με σημαντικές επιπλοκές. Μία κήλη μπορεί να παρουσιαστεί σε επείγουσα κατάσταση με περίσφιξη που μπορεί να έχει ως συνέπεια τη νέκρωση του τμήματος του εντέρου που περιέχεται εντός αυτής.
Η μόνη θεραπεία της κήλης είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Η σύγχρονη μέθοδος με τις λιγότερες υποτροπές είναι η χειρουργική αποκατάσταση με τοποθέτηση πλέγματος. Η χειρουργική αποκατάσταση της κήλης γίνεται είτε με ανοιχτή προσπέλαση ή με λαπαροσκοπική επέμβαση. Κάθε ασθενής που πάσχει από κήλη είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Και στην κάθε περίπτωση προτείνεται η προσέγγιση με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
