«Εναλλασσόμενες» πολιτικές στην αγορά ενέργειας έφερε η εκλογή Τραμπ, καθιστώντας ξεκάθαρο ότι η λεγόμενη πράσινη μετάβαση καθυστερεί μεν, αλλά δεν ακυρώνεται, με το περιβάλλον να τελεί υπό την… προστασία κυβερνήσεων και αγορών, παραμένοντας όμως μερικώς εκτεθειμένο, άγνωστο για πόσο, ιδιαίτερα μάλιστα μετά τον δασμολογικό πόλεμο που εξαπέλυσε ο Τραμπ.
Σε ένα εντόνως μεταβαλλόμενο παγκόσμιο ενεργειακό και ευρύτερα οικονομικό περιβάλλον, η Ελλάδα καλείται να βασιστεί στο φυσικό αέριο για μεσοδιάστημα μεγαλύτερο του αρχικώς καθορισμένου, στον… δρόμο προς το μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα έως το 2050. Παράλληλα, επενδύει συστηματικά στις ηλεκτρικές διασυνδέσεις με Ισραήλ και Κύπρο, Αίγυπτο, όπως και Γερμανία, αλλά και με όλες τις γειτονικές της χώρες.
Η χώρα καθιερώνεται, ταυτόχρονα, ως πύλη εισόδου LNG για την ευρωπαϊκή αγορά, ενώ ήδη πρωτοπορεί στις ΑΠΕ κατέχοντας τα ηνία στα φωτοβολταϊκά, αν και οι επενδυτές προβληματίζονται έντονα για την οικονομική βιωσιμότητα των σχετικών έργων.
Σε μια περίοδο που όλοι ελπίζουμε ότι ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος θα ατονήσει και οι ενεργειακές επενδύσεις όντως θα μεγαλώσουν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καταναλωτής, στην… πλάτη του οποίου γίνονται όλα, δεν απολαμβάνει φθηνή ενέργεια, ελπίζει όμως ότι το περιβάλλον θα παραμείνει υπό την προστασία μιας αγοράς που έχει το «πρόσωπο» να υπόσχεται τη βιωσιμότητα.
Ξεφυλλίστε το αφιέρωμα παρακάτω:
ξκδηαδηαδαδα
