Τoυ Δημητρίου Παρασκευή,
αναπληρωτή καθηγητή Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής, α΄ αντιπροέδρου ΕΟΔΥ
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σχεδόν στο μέσο της θερινής περιόδου και μετά από 2,5 έτη πανδημίας βιώνουμε μια νέα έξαρσή της στη χώρα μας, που η έναρξή της χρονολογείται από τις αρχές Ιουνίου. Η έξαρση εμφανίστηκε πρώτα στην περιοχή της Αττικής και τις περιοχές του Νοτίου Αιγαίου, της Κρήτης και των Ιονίων νήσων και ακολούθησαν οι υπόλοιπες περιοχές της επικράτειας. Η παρούσα έξαρση σχετίζεται με την κυκλοφορία των υποπαραλλαγών ΒΑ.4 και ΒΑ.5 που παρουσιάζουν αυξημένη μολυσματικότητα και δυνατότητα ανοσιακής διαφυγής σε σχέση με τις προηγούμενες υποπαραλλαγές, που σε συνδυασμό με τη μείωση της προστασίας που παρέχουν τα εμβόλια έναντι μόλυνσης, δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες αυξημένης διασποράς. Παρόμοιο τοπίο υπάρχει σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, με σημαντική αύξηση στον αριθμό κρουσμάτων και παράλληλη αύξηση στα ποσοστά των υποπαραλλαγών ΒΑ.4/ΒΑ.5.
ΤΑ ΠΟΙΟΤΙΚΑ χαρακτηριστικά της παρούσας έξαρσης διαφέρουν σημαντικά από τα προηγούμενα κύματα, χωρίς για παράδειγμα να αφορούν μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα πληθυσμού, όπως συνέβη σε παρόμοια χρονική περίοδο πέρυσι ή την περίοδο της αρχικής εμφάνισης της παραλλαγής Όμικρον. Αξίζει να σημειωθεί ότι προκύπτει το ερώτημα αν έγινε σχετικά πρόωρα αναστολή των περιοριστικών μέτρων ή αν η έξαρση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν τα μέτρα παρέμεναν σε ισχύ. Καταρχάς η χώρα μας είναι από τις χώρες που διατήρησαν τα περιοριστικά μέτρα σχετικά για μεγάλο χρονικό διάστημα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, ενώ η εμπειρία μάς διδάσκει ότι όσο η πορεία της πανδημίας είναι σε τάση αποκλιμάκωσης, η κοινωνία τηρεί όλο και σε μικρότερο βαθμό τα οριζόντια περιοριστικά μέτρα. Συνεπώς η διατήρηση οριζόντιων μέτρων καθίσταται δύσκολη σε περιόδους παρατεταμένης αποκλιμάκωσης και η πρακτική αυτή αφορά όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αναφορικά με το ερώτημα αν η έξαρση θα μπορούσε να αποφευχθεί, η απάντηση είναι ότι, βάσει της εμπειρίας μας, αυτό δεν συνέβη με την αρχική έξαρση της Όμικρον ή την πιο πρόσφατη εμπειρία με την υποπαραλλαγή ΒΑ.2. Τα περιοριστικά μέτρα περιορίζουν τη διασπορά και μειώνουν τον κίνδυνο μεταδόσεων αλλά δεν τον καθιστούν μηδενικό. Χωρίς αμφιβολία, αν ήμασταν σε θέση να τηρούμε οριζόντια περιοριστικά μέτρα συνεχώς, θα περιορίζαμε τον κίνδυνο, αλλά για τους λόγους που προαναφέρθηκαν αυτό δεν είναι εφικτό σε μακροχρόνια βάση. Η τήρηση των περιοριστικών μέτρων σε κάθε περίπτωση συστήνεται ισχυρά και ειδικά από τα άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.
Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ έχει μπει σε μια νέα μεταβατική φάση που προκαλεί σοβαρή νόσο σε πολύ μικρότερα ποσοστά σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μεταφράζεται ότι η πανδημία έχει λήξει, αλλά ότι θα πρέπει να εμπιστευτούμε τα όπλα που διαθέτουμε για την αντιμετώπισή της, όπως τα εμβόλια, τα προληπτικά, αλλά και τα θεραπευτικά μέτρα προκειμένου να βγούμε νικητές από την πολύχρονη μάχη με τον κορονοϊό.
