Του Νότη Μαρτάκη,
προέδρου του ομίλου MTC GROUP και επιστημονικού συνεργάτη της ΚΕΔΕ στα θέματα τουρισμού
Η ΠΟΙΟΤΙΚΗ διάσταση του τουρισμού αποτελεί τη μόνη απάντηση στο ερώτημα του χρονικού ορίζοντα για την ανάκαμψη του κλάδου τόσο διεθνώς όσο και στη χώρα μας. Και αυτό δεν διαφαίνεται να επιτυγχάνεται πριν από το 2023, αν ληφθεί υπόψη ότι, λόγω πανδημίας, χάθηκαν σε γενικές γραμμές τουλάχιστον έξι μήνες τουριστικής περιόδου που πρέπει να αναπληρωθούν, κυρίως, σε εισοδήματα.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ο στόχος της αναπλήρωσης είναι αναγκαία η λήψη πρωτοβουλιών για την επέκταση της τρέχουσας και των επόμενων τουριστικών περιόδων. Και τούτο θα επιτευχθεί με την ανάδειξη θεματικών μορφών ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε περιοχής μέσω των ΟΤΑ (Δήμου και Περιφέρειας) και με την υποστήριξη των φορέων της κεντρικής κυβέρνησης (υπουργείο Τουρισμού, ΕΟΤ) ώστε να υπάρξει κινητοποίηση της ζήτησης με την ενεργοποίηση των «φανατικών» κάθε είδους διακοπών. Και παράλληλα με τους «φανατικούς» κάθε εναλλακτικής μορφής τουρισμού, να ενεργοποιηθούν οι συμπάθειες με τους επαναλαμβανόμενους πελάτες, που, πέρα από τους ίδιους, μπορεί να επηρεάσουν και τον περίγυρό τους.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, όμως, με τον εντοπισμό των θεματικών μορφών που προσιδιάζουν σε κάθε περιοχή, είναι ανάγκη να ληφθούν υπόψη και τα παρακάτω:
Α) Η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος με στόχο την προσέλκυση ποιοτικότερου τουρισμού απαιτεί έργα όπως μαρίνες με σύγχρονο εξοπλισμό, πλωτές εξέδρες πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων και, φυσικά, οδικούς άξονες για τη μείωση της χρονοαπόστασης ως προς την προσβασιμότητα αλλά και με στόχο τον εμπλουτισμό των στοιχείων τουριστικής σημασίας, πράγμα που θα προσδώσει σε κάθε περιοχή προστιθέμενη αξία.
Β) Επιπλέον, η δημιουργία υδατοδρομίων, που ήδη, με μεγάλη καθυστέρηση, προωθείται, θα ενισχύσει, κυρίως, το island hopping στα νησιά, αλλά και τη σύνδεση μεταξύ ηπειρωτικών προορισμών.
Γ) Συμπληρωματικά σε προσβασιμότητα και μεταφορές: κομβικά λιμάνια (σύγχρονα και ασφαλή) σε νησιά με μεγάλα αεροδρόμια για ενίσχυση του τουρισμού με πυκνά δρομολόγια σχεδόν όλο τον χρόνο, επανασχεδιασμός δρομολογιακών γραμμών και αποκέντρωση. Και επίσης:
Η ανάπτυξη Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) για την προσέλκυση digital nomads (απομακρυσμένη εργασία: δίκτυα – ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων).
Η δημιουργία γηπέδων γκολφ και αθλητικών εγκαταστάσεων για την προώθηση του αθλητικού τουρισμού και του τουρισμού ευεξίας.
ΩΣΤΟΣΟ, πρέπει να επισημανθούν και τα εξής:
Η έλλειψη νομοθετικών ρυθμίσεων για την πιστοποίηση νοσοκομείων για την προώθηση του ιατρικού τουρισμού, που θα συμβάλει τα μέγιστα στην οικονομική ανάπτυξη δεδομένης της εμπλοκής ιατρικών, παραϊατρικών, ταξιδιωτικών και ξενοδοχειακών επαγγελμάτων και κυρίως στους τομείς της αιμοκάθαρσης, των οδοντιατρικών και οφθαλμολογικών επεμβάσεων και της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η απόδοση στους ΟΤΑ των ιαματικών πηγών και η αναγνώρισή τους.
Η ΦΥΣΗ παίζει πρωταρχικό ρόλο στο να καταστήσει έναν προορισμό ελκυστικό. Το ίδιο σημαντικό είναι το τοπίο και η αρχιτεκτονική που δίνουν και το «χρώμα», την ταυτότητα κάθε περιοχής. Η άναρχη συνεπώς ανάπτυξη του τουρισμού χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, χωρίς μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και χωρίς την εναρμόνιση ακόμα και με την πολιτισμική παράδοση κάθε τόπου ενέχει τον κίνδυνο αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του, πράγμα που τελικά βλάπτει την ελκυστικότητα και την ανταγωνιστικότητα του προϊόντος που θέλουμε να προσφέρουμε.
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ βέλτιστων πρακτικών, όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μεταφοράς κατοίκων και επισκεπτών, το «smart parking», το «smart lighting» και η πιστοποίηση υπηρεσιών στον χώρο των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, όπως τα προγράμματα «Σύζευξις» και «Cloud», που ήδη εφαρμόζονται από πολλούς δήμους, δημιουργούν πρότυπα προορισμών που, πέρα από τον «πράσινο» χαρακτήρα τους, αποδεικνύουν την εναρμόνιση με τη σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη.
ΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, θέλουμε να επικεντρωθούμε στη στρατηγική μιας περιοχής, το «κλειδί» της επιτυχίας βρίσκεται στην ανάδειξη των στοιχείων που είναι ικανά να σταθούν ανταγωνιστικά απέναντι σε άλλες περιοχές με την αντίστοιχη βελτίωση των υπηρεσιών και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών. Γιατί σημασία τώρα πλέον έχει η βιωματική και όχι απλά η ψυχαγωγική διασύνδεση του επισκέπτη με τον τόπο που επιλέγει για τις διακοπές του. Και αν μπορούσαμε να δώσουμε ένα σύνθημα για την εποχή θα λέγαμε ότι ο σύγχρονος ταξιδιώτης δεν λέει πλέον «ζω για να μπορώ να ταξιδεύω», αλλά «ταξιδεύω για να μπορώ να ζω». [
