Την ερχόμενη εβδομάδα συμπληρώνονται 100 ημέρες από τις 20 Ιανουαρίου που ανέλαβε για δεύτερη φορά πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ, φέρνοντας τα πάνω κάτω τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό των ΗΠΑ.
Ήδη οι 91 ημέρες διακυβέρνησης Τραμπ ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν ένα ζοφερό παρόν και ένα ακόμη πιο αβέβαιο μέλλον.
Ο εμπορικός πόλεμος έχει δημιουργήσει ένα σκηνικό παγκόσμιας οικονομικής αβεβαιότητας, με άγνωστο Χ το πού θα καταλήξει. Η πολλά υποσχόμενη ειρήνη στην Ουκρανία συνεχίζει να βαλτώνει στα «ήξεις αφήξεις» του Αμερικανού προέδρου, παρά τα συνεχή ανοίγματα προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η… άλλη ειρήνη και σταθερότητα που θα έφερνε στη Μέση Ανατολή εξακολουθεί να βουλιάζει στην άμμο της Γάζας, με τους εναπομείναντες Ισραηλινούς ομήρους να παραμένουν στα χέρια της Χαμάς και τον παλαιστινιακό θύλακα να ισοπεδώνεται, χωρίς ορατό τέλος…
Στο εσωτερικό η αμερικανική δημοκρατία δεν περνά και τις καλύτερες ημέρες. Στο αμερικανικό δημόσιο έχουν απολυθεί 275.000 εργαζόμενοι.
Ο μεγαλοδισεκατομμυριούχος Έλον Μασκ εξακολουθεί να δίνει τον τόνο, μπαινοβγαίνοντας ως «υπερυπουργός» στον Λευκό Οίκο, σε μια πρωτοφανή ανοικτή διασύνδεση πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Παράλληλα εξελίσσεται σε «γκουρού» της μαύρης διεθνούς, τασσόμενος ανοιχτά υπέρ της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.
O Tραμπ συγκρούεται με το Ανώτατο Δικαστήριο και παγώνει τη χρηματοδότηση σε ιδιωτικά πανεπιστήμια κύρους όπως το Χάρβαρντ. Στον Λευκό Οίκο αποκλείει ΜΜΕ, όπως το Ασοσιέιτεντ Πρες, θέτοντας σε κίνδυνο την ελευθερία του λόγου.
Στον μόνο τομέα που δείχνει προς το παρόν κάποια πρόοδο είναι οι συνομιλίες με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, υπό την απειλή ωστόσο να γίνει της… κολάσεως αν οι συνομιλίες στραβώσουν.
Και μέχρι την επόμενη Τετάρτη, που η διακυβέρνησή του κλείνει 100 ημέρες, δεν αποκλείονται νέες εκπλήξεις.
