Σε δύσκολη θέση φέρνουν τη νέα κυβέρνηση της Συρίας οι απαιτήσεις του Ισραήλ να αποστρατιωτικοποιηθεί το νότιο τμήμα της χώρας, κοντά στα δικά του σύνορα, αναγκάζοντάς την να απαντήσει στο δίλημμα, ή της αντιπαράθεσης με ένα πολύ ισχυρότερο κράτος, ή της παράδοσης του ελέγχου μέρους του εδάφους της.
Οποιαδήποτε από τις δύο επιλογές ωστόσο κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει τη μετάβαση στην μετά-Άσαντ εποχή, την ίδια ώρα που οι νέοι κυβερνώντες, οι οποίοι πριν από τρεις μήνες ανέτρεψαν το καθεστώς της οικογένειας Άσαντ, πρέπει να πείσουν τις αντάρτικες και θρησκευτικές ομάδες που είναι διάσπαρτοι στην ανά την χώρα ότι είναι σε θέση να ηγηθεί.
Το Ισραήλ εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές αργά την Τρίτη σε στόχους νότια της Δαμασκού που, όπως είπε, έκρυβαν όπλα, λίγες ημέρες αφότου ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε σε ομιλία του ότι η περιοχή πρέπει να αφοπλιστεί πλήρως και ότι δεν θα επιτραπεί στην Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, την ομάδα ανταρτών που ανέλαβε την κυβέρνηση, να εισέλθει στην περιοχή.
Αναλυτές λένε ότι η το Τελ Αβίβ επιδιώκει να δημιουργήσει ζώνες ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων για να αποτρέψει επιθέσεις, όπως η αιματηρή επιδρομή της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου του 2023.
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ισραέλ Κατζ δήλωσε ότι η πολεμική αεροπορία «επιτίθεται δυναμικά στη νότια Συρία στο πλαίσιο της νέας πολιτικής που έχουμε ορίσει για την αποστρατιωτικοποίηση».
«Δεν θα επιτρέψουμε η νότια Συρία να γίνει ο νότιος Λίβανος», δήλωσε ο Κατζ, εκφράζοντας την ανησυχία ότι το έδαφος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για επιθέσεις όπως αυτές που πραγματοποιεί εδώ και δεκαετίες η λιβανέζικη πολιτοφυλακή Χεζμπολάχ κατά μήκος των βόρειων συνόρων του Ισραήλ.
Υποτονικές αντιδράσεις μέχρι στιγμής
Το Ισραήλ έστειλε τα στρατεύματά του στη νότια Συρία λίγο μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ και διεξήγαγε μια εκτεταμένη εκστρατεία βομβαρδισμών που εξαφάνισε μεγάλο μέρος του εξοπλισμού και της αεράμυνας του Λιβανέζικου στρατού και του ναυτικού, αλλά δεν προκάλεσε παρά μόνο υποτονικές αντιδράσεις από τη νέα κυβέρνηση.
Ο προσωρινός πρόεδρος της Συρίας, Αχμέντ αλ-Σάρα, δεν έχει δείξει σημάδια αμφισβήτησης των εν λόγω ισραηλινών κινήσεων. Αλλά ένα βασικό στοιχείο της κρατικής υπόστασης για κάθε κυβέρνηση είναι η ικανότητα να προστατεύει τα σύνορά της, και οι απαιτήσεις αποστρατιωτικοποίησης είναι εξαιρετικά απίθανο να γίνουν τελικά αποδεκτές από την ηγεσία της Συρίας. Θα μπορούσαν επίσης να δυσκολέψουν τη νέα ηγεσία να ενώσει τη χώρα, σημειώνει η Wall Street Journal.
Συμβάλουν στην αστάθεια
«Οι ενέργειες του Ισραήλ εμποδίζουν τη Δαμασκό να εδραιώσει τον πλήρη έλεγχο της Συρίας, ιδίως του νότου, και συμβάλλουν στην αστάθεια σε μια ήδη εύθραυστη μεταπολεμική χώρα», δήλωσε ο Ναράν Χαβάτς, ανώτερος αναλυτής για τη Συρία στο International Crisis Group.
Η νέα κυβέρνηση διοργάνωσε αυτή την εβδομάδα έναν εθνικό διάλογο ώστε να επιτύχει σύμπλευση μεταξύ των διάφορων φατριών της χώρα. Σύντομα επίσης αναμένεται να σχηματιστεί μια νέα πιο αντιπροσωπευτική κυβέρνηση.
Αναλυτές δήλωσαν ότι περισσότερες στρατιωτικές επιθέσεις από το Ισραήλ θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν την εξουσία της συριακής ηγεσίας σε ολόκληρη τη χώρα, καθώς και να οδηγήσουν σε εσωτερικές διασπάσεις.
Πυροδότηση αιτημάτων αυτονόμησης
Επίσης θα μπορούσαν να ωθήσουν κοινότητες και σε άλλα μέρη της Συρίας να ζητήσουν αυτονομία. Ένοπλες ομάδες και φατρίες που σκέφτονται να ενταχθούν στην κυβέρνηση θα μπορούσαν να αποφασίσουν να τηρήσουν στάση αναμονής, αν αισθανθούν ότι η κυβέρνηση δεν έχει τον έλεγχο της χώρας.
Το φλερτ με τους Δρούζους
Το Ισραήλ φλερτάρει επίσης με τον μειονοτικό πληθυσμό των Δρούζων της Συρίας, ο οποίος έχει ισχυρούς δεσμούς με τις κοινότητες των Δρούζων εντός του Ισραήλ. Οι Δρούζοι της Συρίας βρίσκονται κυρίως σε τρεις επαρχίες που συνορεύουν με τα Υψίπεδα του Γκολάν. Ενώ μια μικρή μειοψηφία έχει δηλώσει την επιθυμία να αποσχιστεί από τη Συρία και να προσαρτηθεί στο Ισραήλ, πολλοί ηγέτες των Δρούζων έχουν καταγγείλει οποιαδήποτε τέτοια κίνηση
Η στάση του Ισραήλ στη νότια Συρία καθοδηγείται από δεκαετίες εχθρότητας και μια βαθιά δυσπιστία έναντι στον Άχμεντ Αλ Σάρα.
Ο 42χρονος είχε κάποτε συνδεθεί με την Αλ Κάιντα. Και ενώ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι επιθυμεί μια κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς, η κυβέρνησή του κυριαρχείται από ισλαμιστές ενώ η ομάδα του εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται τρομοκρατική από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
naftemporiki.gr
