Καμπανάκι κινδύνου για τη διάθεση φαρμάκων σε όλη την Ευρώπη έκρουσε ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας, LSE Health, κ. Ηλίας Μόσιαλος αν ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ επιβάλει τελικά δασμούς στην Κίνα.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής στο ετήσιο συνέδριο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, εάν ο πρόεδρος Τραμπ επιβάλει δασμούς στην Κίνα, οι επιπτώσεις θα είναι σοβαρές, δεδομένου ότι η Κίνα είναι η 2η χώρα παγκοσμίως σε κλινικές δοκιμές, ενώ το 70% των πρώτων υλών για φάρμακα στις ΗΠΑ και το 85% στην Ε.Ε. προέρχονται από την Κίνα και την Ινδία. Επομένως, τυχόν αντίποινα από την Κίνα θα σήμαιναν ότι δεν θα έχει φάρμακα η Ευρώπη.
Ο κ. Μόσιαλος εστίασε επίσης στην βιομηχανική πολιτική στην Ε.Ε. λέγοντας ότι η Ένωση πρέπει να αποκτήσει γεωπολιτική αυτοδυναμία σε θέματα φαρμακευτικών πρώτων υλών. Θα πρέπει να γίνουν σημαντικές επενδύσεις, για τις οποίες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επιβάλλεται να επιτρέψουν στην Πρόεδρο της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντεν Λαιεν να αυξήσει τον εξωτερικό δανεισμό, δεδομένου ότι τα χρήματα αυτά δεν θα μπορούσαν να έλθουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε περίπτωση τέτοιων επενδύσεων, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, όπως είπε, θα μπορούσε να ωφεληθεί πάρα πολύ. Αναφορικά με το θέμα της χρηματοδότησης των συστημάτων υγείας της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης φυσικά της Ελλάδας, ο κ. Μόσιαλος είπε πως η Ε.Ε. δεν μπορεί να προσφέρει άλλον έναν μηχανισμό ανάκαμψης και ανθεκτικότητας για να λύσει τα προβλήματα όλων των συστημάτων υγείας και κάθε χώρα πρέπει να βρει μόνη της λύση.
«Η Ε.Ε. πρέπει μόνο να ενισχύσει την ανάπτυξη φαρμάκων στο πλαίσιο προετοιμασίας για μια πιθανή επόμενη πανδημία, καθώς και την ενίσχυση του ΕΜΑ και του CDC» τόνισε προσθέτοντας «Η προάσπιση του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη δεν φαίνεται να απειλείται, καθώς οι αξίες μας διαφέρουν πολύ από αυτές στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα ακόμα και η άνοδος της ακροδεξιάς δεν δημιουργεί πιέσεις, αφού τα προγράμματα των ακροδεξιών κομμάτων που βρίσκονται σε άνοδο στην Ευρώπη υποστηρίζουν το κοινωνικό κράτος». Κλείνοντας ο καθηγητής αναφέρθηκε και στην προετοιμασία όλων των κρατών-μελών έναντι μιας πιθανής επόμενης πανδημίας.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, θα πρέπει να ενισχυθεί η επιδημιολογική παρακολούθηση, όμως για να δημιουργηθούν Κέντρα Παρακολούθησης αντίστοιχα με αυτά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) χρειάζονται περίπου 30-40 δις ευρώ ετησίως. Παρόλα αυτά, το ποσό αυτό είναι αστείο σε σχέση με το κόστος της πανδημίας, το οποίο ανήλθε στα 30 τρις δολ.
