Skip to main content

Χάνουμε την ευκαιρία

Από την έντυπη έκδοση

Αντί κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ να αδράξουν την ευκαιρία και να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τις δηλώσεις των τελευταίων ημερών, ξένων και δη Γερμανών οικονομολόγων, για την αναγκαιότητα «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, αντιμάχονται για το τι θα γίνει με τα χρεολύσια του Μαρτίου.

Θα μπορούσαν επίσης να διασταυρώνουν τα ξίφη τους και για τα χρεολύσια του Ιουλίου και του Αυγούστου, που είναι ακόμη υψηλότερα, 4 δισ. ευρώ, κάθε μήνας, αλλά το θέμα δεν είναι εκεί.

Το ζήτημα είναι η συνολική αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, το οποίο μόνο για λόγους επικοινωνιακούς είναι «βιώσιμο».

Στην πράξη, ένα χρέος στο 179% του ΑΕΠ και με εκτιμήσεις για μέση ανάπτυξη της τάξης του 2,5%-3% στα επόμενα χρόνια, δεν τίθεται θέμα βιωσιμότητας.

Προ ημερών, ο Μαρσέλ Φράτσερ, επικεφαλής των οικονομολόγων του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) και εκ των σημαντικότερων συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης, δήλωσε πως «θα πρέπει πιθανόν στην Ελλάδα να μειώσουμε στο ήμισυ τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί», δηλαδή θα πρέπει να ξεγραφτούν 120 δισ. ευρώ.

Επίσης, το Ινστιτούτο Bruegel προτείνει μια «διευθέτηση» του ελληνικού χρέους που θα οδηγούσε σε μείωσή του κατά 31,7 δισ. ευρώ.

Δεν σημαίνει ότι θα υλοποιηθεί αύριο μία από τις δύο προτάσεις.

Σίγουρα θα πάρει χρόνο. Αλλά από τη στιγμή που το ζήτημα του «κουρέματος» ή της «διευθέτησης» τίθεται από ανεξάρτητους φορείς και όχι από ελληνικούς, έχει ιδιαίτερη σημασία και αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την ελληνική πλευρά να την αξιοποιήσει.

Ομως τα κόμματα εξουσίας επέλεξαν να διαγκωνίζονται για τα χρεολύσια του Μαρτίου.

Επειδή πολύς λόγος γίνεται για τον «κρίσιμο Μάρτιο», πρέπει να σημειώσουμε όπως με βάση τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ, τον Μάρτιο οι πληρωμές χρεολυσίων, δανείων και ομολόγων είναι 1,54 δισ. ευρώ. Ακόμη λήγουν και έντοκα ύψους 4,6 δισ. ευρώ, σύνολο δηλαδή 6,14 δισ. ευρώ.

Υπό ομαλές δημοσιονομικές συνθήκες, οι λήξεις των εντόκων γραμματίων αντιμετωπίζονται εύκολα με την ανανέωσή τους.

Στις ίδιες (ομαλές) συνθήκες, λήξεις ομολόγων και δανείων ύψους 1,54 δισ. ευρώ δεν συνιστούν πρόβλημα.

«Ομαλές συνθήκες» σημαίνει συμφωνία με την τρόικα και εκταμίευση της δόσης που εκκρεμεί, ύψους 7,1 δισ. ευρώ, οπότε οι υποχρεώσεις καλύπτονται με άνεση.

Ακόμη και χωρίς την εκταμίευση, αλλά με τη διαπραγμάτευση σε καλό δρόμο και θετικό κλίμα στις αγορές οι ανάγκες μπορούν να καλυφθούν με εκδόσεις εντόκων.

Υπάρχει όμως και η περίπτωση οι συνθήκες να μην είναι ομαλές.

Να υπάρξει σύγκρουση με την τρόικα, μπλόκο στη δόση, αλλά και αρνητικό κλίμα στις αγορές.

Τότε, η κάλυψη των υποχρεώσεων του Μαρτίου -καθώς και οποιουδήποτε μήνα του έτους- θα είναι ιδιαίτερα προβληματική.

ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ[email protected]