Skip to main content

Ε.Ε.: Καθαρές μορφές ενέργειας σε Σίφνο, Κρήτη, Σάμο και άλλα 23 νησιά

Ξεκινά, σήμερα και επισήμως η ενεργειακή μετάβαση σε 26 Ευρωπαϊκά νησιά, με την υποστήριξη της Γραμματείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με το πρόγραμμα Καθαρής Ενέργειας για τα Νησιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Clean Energy for EU Islands).

Σε πρώτη φάση έξι νησιά, τα Νησιά Aran (Ιρλανδία) Cres-Lošinj (Κροατία), Σίφνος (Ελλάδα), Culatra (Πορτογαλία), Salina (Ιταλία) και La Palma (Ισπανία) θα αναπτύξουν και θα δημοσιεύσουν το Σχέδιο Ενεργειακής Μετάβασης (clean energy transition agenda) ως το καλοκαίρι του 2019.

Θα ακολουθήσουν 20 επιπλέον νησιά ως το καλοκαίρι του 2020:

• Hvar, Κροατία – New Caledonia, Γαλλία – Pantelleria, Ιταλία – A Illa de Arousa, Ισπανία – Brač, Κροατία – Κρήτη, Ελλάδα – Azores, Πορτογαλία – Gotland, Σουηδία – Korčula, Κροατία – Σάμος, Ελλάδα – Ibiza, Ισπανία – Öland, Σουηδία – Kökar, Φινλανδία – Cape Clear, Ιρλανδία – Mallorca, Ισπανία – Orkney, Μεγάλη Βρετανία – Marie-Galante, Γαλλία – Favignana, Ιταλία – Menorca, Ισπανία – Scottish Islands, Μεγάλη Βρετανία.

Η επιλογή των 26 νησιών βασίστηκε στη δυναμική τους να υλοποιήσουν μία υψηλής ποιότητας διαδικασία μετάβασης με την υποστήριξη της Γραμματείας. Με στόχο να αποτελέσουν παραδείγματα προς μίμηση για όσο το δυνατόν περισσότερα Ευρωπαϊκά νησιά κατά τα ερχόμενα έτη, ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο να επιλεγούν νησιά από διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές και με διαφορετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.

Ο στόχος της Γραμματείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την «Καθαρή Ενέργεια στα Νησιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (Clean Energy for EU Islands) είναι να βοηθήσει όσα περισσότερα Ευρωπαϊκά νησιά είναι δυνατόν να προωθήσουν τη διαδικασία της ενεργειακής μετάβασής τους, εμπλέκοντας ολόκληρη την νησιωτική κοινότητα και τους δυνητικούς συμμετέχοντες φορείς.

Με βάση την εμπειρία από επιτυχημένες διαδικασίες ενεργειακής μετάβασης, το κλειδί της επιτυχίας είναι να εμπλακούν στη διαδικασία ενεργειακής μετάβασης όλες οι κατηγορίες φορέων σε μία νησιωτική κοινότητα: οι πολίτες, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές επιχειρήσεις και ο τομέας της εκπαίδευσης (πρωτοβάθμια,  δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ακαδημαϊκή κοινότητα), με την υποστήριξη των οποίων θα διαμορφωθεί τελικά η βέλτιστη πολιτική ενεργειακής μετάβασης στην εκάστοτε νησιωτική κοινότητα.