Στις 29 Οκτωβρίου, ένας ευτυχής θα αποκτήσει τη φωτογραφική κάμερα με την οποία έγινε μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίσεις του 20ού αιώνα.
Ο Οίκος δημοπρασιών Christie’s προετοιμάζεται να διαθέσει, στο πλαίσιο της Exceptional Sale, τη Hasselblad του Ντούγκλας Κίρκλαντ μπροστά στον φακό της οποίας η Μέριλιν Μονρόε πόζαρε, επαγγελματικά, για τελευταία φορά για το «In Bed With Marilyn Monroe» – έναν χρόνο αργότερα ήταν νεκρή.
«Στην πραγματικότητα, ήταν η Μέριλιν Μονρόε και αυτή η Χάσελμπλαντ που ξεκίνησαν την καριέρα μου» λέει ο 85χρονος σήμερα φωτογράφος, στο βίντεο που ετοίμασε ο νεοϋορκέζικος Οίκος για την προώθηση της συγκεκριμένης δημοπρασίας.
Εκείνο το βράδυ του Νοεμβρίου του 1961, ο Κίρκλαντ ήταν ένας 27χρονος φιλόδοξος φωτογράφος, ο οποίος είχε αρχίσει να χτίζει τη φήμη του φωτογραφίζοντας σταρ του Χόλυγουντ. Ήταν φωτογράφος του «Look» για μόλις 18 μήνες όταν του ζήτησαν να κάνει ένα «καυτό» φωτογραφικό πορτρέτο της Μονρόε για το επετειακό τεύχος των 25 χρόνων του περιοδικού.
Αυτή η Hasselblad 500C, η τελευταία κάμερα που αποτύπωσε, επαγγελματικά, την Μέριλιν, δύο φακοί Carl Zeiss (ένας 50mm κι ένας 150mm), δύο εκτυπώσεις limited edition σε διαστάσεις 40 x 60 φωτογραφιών αρχείου – της «Marilyn» (Hugging Pillow) και της «Marilyn (Overhead)» – και δύο παλιά τεύχη του περιοδικού, όλη αυτή η συλλογή αντικειμένων δημοπρατείται στα τέλη Οκτωβρίου και εκτιμάται ότι θα πιάσει 200.000 με 300.000 δολάρια.
Η Μέριλιν δεν αισθανόταν άνετα όταν ξεκίνησε η φωτογράφιση με την ίδια να φορά μια τουαλέτα. Κι έτσι έκανε αυτό που ήξερε να κάνει η Μέριλιν Μονρόε: πήγε στο καμαρίνι, γδύθηκε, γλίστρησε αιφνιδιαστικά στο ξέστρωτο κρεβάτι και τυλίχτηκε με το λευκό μεταξωτό σεντόνι.
Ήταν η σειρά του Κίρκλαντ να κάνει το δικό του μερίδιο μαγείας: συνέχισε να φωτογραφίζει καθώς η Μέριλιν στριφογύριζε, περιστρεφόταν και «σφάδαζε» κάτω από το σεντόνι, με έναν προβολέα μονίμως αναμμένο για να μην τους διακόπτουν τα φλας.
Κάποια στιγμή, η Μέριλιν ζήτησε να μείνει μόνη με τον φωτογράφο, και πέρασαν τη βραδιά – κατά τα λεγόμενα του Κίρκλαντ – «μόνον εγώ, η κάμερα και η Μέριλιν».
