Του Κωνσταντίνου Ν. Γιαννίδη*
Η στενή φιλία μεταξύ Ελλάδας και Κίνας ξεκινάει περί τα μέσα της δεκαετίας του ‘90, όπου το γνωστό σε όλους μας πλέον «Made in China» αρχίζει και εδραιώνεται στην εγχώρια αγορά με τα κινεζικά καταστήματα να κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους. Τώρα πλέον πέρα από την πληθώρα κινεζικών καταστημάτων που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά, σχεδόν ό,τι βλέπουμε γύρω μας είναι κατασκευασμένο στην Κίνα. Τεχνολογία, ενδυμασία, προσωπικά είδη, οικιακά και άλλα προϊόντα έχουν την υπογραφή της Κίνας. Η παγκόσμια αγορά έχει κατακλισθεί από το «Made/Designed/Fabricated in China».
Ομολογουμένως λοιπόν οι Κινέζοι φίλοι μας ήταν ανέκαθεν εργατικοί, οργανωτικοί, ενωτικοί και πάνω απ’ όλα έξυπνοι.
Έξυπνοι γιατί έκαναν κάτι απλό. Κοιτούσαν, μάθαιναν και εργαζόντουσαν σκληρά πάνω σε αυτό. Όταν ήταν σίγουροι για τις γνώσεις τους σκέφτηκαν κάτι επίσης απλό. Ότι μπορούσαν να εργαστούν για τους ίδιους. Εφόσον γνωρίζουν την τέχνη, έχουν όρεξη για δουλειά και φυσικά έχουν τα υλικά. Με αυτά τα εφόδια ξεκίνησαν, όπως άλλωστε συνέβη και εδώ κατά την αρχαιότητα. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, σε λιγότερο από 25 χρόνια, η Κίνα να πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια αγορά. Έχοντας τεχνογνωσία, εμπειρία και κεφάλαιο. Σέβεται τους εταίρους της και δεν χαλάει τις σχέσεις που στήνει με τα χρόνια. Αυτό δεν αρέσει στους υπόλοιπους παίκτες της παγκόσμιας αγοράς, όμως δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα.
Ο δρόμος του μεταξιού έχει χαραχθεί εδώ και δεκαετίες, έχει αρχίσει να υλοποιείται και σήμερα το «One Belt One Road», υπό τον συντονισμό της κινεζικής κυβέρνησης, εδραιώνεται.
Οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στο πέρασμά του είναι μεγάλες τόσο επιχειρησιακά όσο και οικονομικά παρόλο που το κόστος είναι βαρύ πολλές φορές για να αντεπεξέλθει κάποιος επιχειρηματίας ή εταιρεία μικρότερου βεληνεκούς εκ του απαιτητού από την αγορά. Στα πλαίσια αυτού του μεγαλεπήβολου σχεδίου, 125 χώρες και 29 διεθνείς οργανισμοί έχουν υπογράψει σύμφωνα συνεργασίας για να συμμετέχουν και διαρκώς η λίστα ανανεώνεται.
Σχετικά με την Ευρώπη και ιδιαίτερα με την Ελλάδα, η Κίνα σεβόμενη τη νομοθεσία και τις πρακτικές της Ε.Ε. έχει δημιουργήσει το «16+1» που αφορά τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που σχετίζονται με το O.B.O.R. Προσφάτως εντάχτηκε καιη Ελλάδα στο γκρουπ αυτό, οπότε μετονομάστηκε σε «17+1». Με πρακτικές σαν κι αυτή, η Ε.Ε. γίνεται ο κύριος εταίρος στις εμπορικές σχέσεις της Κίνας.
Οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Κίνας ενισχύονται χρόνο με τον χρόνο και αυτό φαίνεται από το εμπορικό ισοζύγιο. Επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα αναζητούν συνεχώς συνεργασίες με την κινεζική πλευρά.
Η Κίνα από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 έχει βοηθήσει σημαντικά την Ελλάδα. Ενίσχυσε την ελληνική αγορά κατά το πρόσφατο παρελθόν με την αγορά ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου αξίας 300.000.000 ευρώ. Έφερε την Cosco πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη κινεζική επένδυση των τελευταίων ετών στην Ελλάδα. Επίσης η State Grid, εταιρεία κινεζικών συμφερόντων, συμμετέχει κατά 26% στον ΑΔΜΗΕ. Η κινεζική κυβέρνηση χρηματοδότησε ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες για κατασκευή εμπορικών πλοίων στην Κίνα. Το 40% της διακίνησης πετρελαιοειδών για την Κίνα διακινείται μέσω πλοίων ελληνικής ιδιοκτησίας.
Η Air China με την απευθείας πτήση Αθήνα-Πεκίνο έχει συνδράμει σε μεγάλο βαθμό στις εμπορικές και τουριστικές σχέσεις. Ο τουριστικός κλάδος έχει βοηθηθεί από τις ροές των Κινέζων τουριστών, καθώς πέρα από διακοπές και αξιοθέατα προσβλέπει και στην πολυπόθητη Golden Visa. Η «χρυσή αγελάδα» για πολλούς Έλληνες, η Golden Visa, που καλύπτοντας κάποια κριτήρια και κάποιες απαιτήσεις μπορεί ένας πολίτης τρίτης χώρας και τα 1ου βαθμού συγγενείας αυτών να αποκτήσουν 5ετή άδεια διαμονής και ελεύθερη είσοδο στις χώρες εντός Ζώνης Σένγκεν. Βάσει των προαναφερθέντων ο οικοδομικός κλάδος έχει δείξει σημεία ανάπτυξης και εφόσον η σημερινή κυβέρνηση πράξει τα όσα έχει προαναφέρει για την οικοδομή, τότε σίγουρα η καμπύλη ανάπτυξης θα είναι μεγάλη σε αυτόν τον κλάδο.
Οι Κινέζοι είναι ένας λαός έξυπνος, εργατικός, ενωτικός και ξέρει τι κάνει. Σέβονται τους φίλους τους, αλλά είναι σκληροί διαπραγματευτές. Θέλουν το Win-Win, αλλά δεν χαρίζονται.
Η Ελλάδα και η Κίνα είναι δύο φίλοι με έντονο χαρακτήρα, κοινή στους αιώνες Ιστορία, ικανοί έμποροι οι οποίοι ενηλικιώνονται μαζί και επιθυμία μας είναι να τους βλέπουμε μαζί να μεγαλώνουν.
