Skip to main content

Πρόκληση η «συμπόρευση» της πανδημικής κρίσης με την εποχική γρίπη

Όταν η θνητότητα που προκαλεί ο νέος κορονοϊός θα ενσωματωθεί στη γενική θνησιμότητα κάθε αιτίας, την οποία, ούτως ή άλλως, δεν θα επηρεάζει σημαντικά, τότε, σύμφωνα με τον καθηγητή Κλινικής Φαρμακολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δημήτρη Κούβελα, θα ξεχάσουμε την ύπαρξή του. Ενώ, όπως μας εξηγεί, μεγάλη πρόκληση για το σύστημα υγείας θα αποτελέσει αυτόν τον χειμώνα η «συμπόρευση» του κορονοϊού με την εποχική γρίπη.

Κύριε καθηγητά, θα μάθουμε να ζούμε με τον νέο κορονοϊό; Ήρθε για να μείνει, όπως πολλοί ιοί στο παρελθόν, ή νομίζετε ότι κάποια στιγμή θα ξεχάσουμε την ύπαρξή του;

«Ναι, νομίζω ότι το ξέραμε από την αρχή ότι θα ζήσουμε και με αυτόν τον ιό, όπως με εκατομμύρια άλλους. Θα ξεχάσουμε την ύπαρξή του όταν η θνητότητα που προκαλεί ενσωματωθεί στη γενική θνησιμότητα κάθε αιτίας, την οποία, ούτως ή άλλως, δεν επηρεάζει σημαντικά».

Αν ήσασταν φαρμακευτική θα επενδύατε σε φάρμακο ή σε εμβόλιο;

«Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή και για αυτής της κατηγορίας ιό το σημαντικό είναι η ανάπτυξη ενός μέσου αντιμετώπισης που δεν είναι ξεκάθαρο τι θα είναι. Σίγουρα πρέπει να αδρανοποιεί τον ιό είτε άμεσα από το ίδιο το αντιιικό (δέσμευση – αδρανοποίηση του ιού ή καταστροφή του) είτε έμμεσα (διέγερση του οργανισμού στο να τον δεσμεύει – αδρανοποιεί ή καταστρέφει). Ανάλογα με την κατηγορία θα θεωρείται φάρμακο ή ορός ή εμβόλιο».

Με το εμβόλιο κατά της νόσου Covid-19 θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε ανοσία αγέλης και αν όχι, γιατί;

«Δεν έχουμε ιδέα, διότι με τα κλασικά εμβόλια και διεγείροντας το ανοσιακό σύστημα, ενδέχεται να προκαλούμε την έκκληση των κυτοκινών και να επάγουμε το φαινόμενο, από το οποίο συνήθως καταλήγουν οι ασθενείς, ενώ δεν είμαστε σίγουροι και για το αν πραγματικά υπάρχει μηχανισμός πρόκλησης κυτταρικής ή χημικής ανοσίας για κάποιο σοβαρό χρονικό διάστημα. Σε ανοσία αγέλης μπορούμε να ελπίζουμε είτε από εμβολιασμό είτε από προσβολή είτε και από τα δύο, εφόσον υπάρχει μηχανισμός ανάπτυξης χρόνιας ανοσίας».

Υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να μας γλιτώσουν από τον θάνατο χωρίς να περιμένουμε απαραίτητα ένα εμβόλιο;

«Φυσικά και υπάρχουν και γι’ αυτό η θνητότητα από τον ιό δεν υπερβαίνει τα 2-3 άτομα ανά 1.000 προσβεβλημένους. Η θεραπεία είναι όλα τα υποστηρικτικά μέτρα (οξυγόνο, ενυδάτωση κ.λπ.), καθώς και τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα (δεξαμεθαζόμη, δεσμευτές των ιντερλευκινών κ.λπ.), όπως και τα αντιπηκτικά μέσα (ηπαρίνη, αντιαιμοπεταλιακά κ.λπ.)».
Κορονοϊός VS Γρίπης: Τι πρέπει να γνωρίζουμε και τι να προσέχουμε; «Βασικά η λύση είναι να μη νοσήσει η κοινότητα και από τις δύο αιτίες ταυτοχρόνως. Αν αυτό συμβεί, η κατάρρευση του συστήματος υγείας είναι σχεδόν σίγουρη. Η λύση είναι να επι
τευχθεί ανοσία της κοινότητας (αγέλης) με εμβολιασμό του πληθυσμού για τη γρίπη. Γι’ αυτό είναι σημαντικός ο εμβολιασμός και των παιδιών και των μη ευπαθών ομάδων, διότι ο αντιγριπικός εμβολιασμός δεν προσφέρει κάλυψη 100% των εμβολιασθέντων».

Εμβόλιο κατά της γρίπης – σε τι ποσοστό πρέπει να φτάσει η κάλυψη, για να πούμε ότι έχουμε ανοσία αγέλης;

«Η κάλυψη θα πρέπει να υπερβεί το 60%-70% του πληθυσμού».

Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι ευπαθείς ομάδες που πρέπει οπωσδήποτε να εμβολιαστούν έναντι της γρίπης;

«Όλοι πάνω από την ηλικία των 65 ετών, το υγειονομικό προσωπικό, οι χρονίως πάσχοντες από καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα, οι ανοσοκατασταλμένοι, οι εγκυμονούσες και τα παιδιά. Τα παιδιά, τα οποία δεν εμβολιάζονται σήμερα, θεωρούνται οι κυριότεροι φορείς γρίπης, στο σύνολο του πληθυσμού».